Χωρίς να το έχουν προγραμματίσει, η Ελλάδα και η Τουρκία θα βαδίσουν με τους ρυθμούς που επιβάλλουν οι επερχόμενες γενικές εκλογές κάθε χώρας το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους. Κατά κανόνα, οι πολιτικοί επικεντρώνουν τις εκστρατείες τους σε εσωτερικά ζητήματα που αφορούν κυρίως τους ψηφοφόρους, αφήνοντας στην άκρη τη διπλωματία. Η τρέχουσα εκστρατεία, ωστόσο, φαίνεται να αποτελεί εξαίρεση, καθώς ο χρόνος των εκλογών ρίχνει περισσότερα σύννεφα αβεβαιότητας και συναγερμού στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες διανύουν μια ιδιαίτερα τεταμένη περίοδο ως αποτέλεσμα των ενεργειών της Άγκυρας.
Αυτή η αβεβαιότητα δεν πηγάζει μόνο από την ιδιαιτερότητα του κενού εξουσίας που θα προκύψει στην Ελλάδα μέχρι να ολοκληρωθεί ο δεύτερος γύρος των εκλογών, καθώς είναι σχεδόν βέβαιο ότι λόγω του συστήματος της αναλογικής δεν θα προκύψει κυβέρνηση από τον πρώτο γύρο. Οφείλεται κυρίως στη διεθνή αναταραχή που προκάλεσε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και στις ιδιαίτερες συνθήκες υπό τις οποίες ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δίνει τη δική του εκλογική μάχη.
Οι εκλογές δεν είναι απλώς μια ακόμη δοκιμασία για τον Τούρκο πρόεδρο αλλά μια πραγματική μάχη επιβίωσης. Η πιθανή ήττα του όχι μόνο θα σηματοδοτήσει το πολιτικό τέλος για τον ίδιο και το δίκτυο εξουσίας που έχει χτίσει γύρω από το «παλάτι», αλλά είναι επίσης πιθανό να οδηγήσει σε ποινικές διώξεις εναντίον του.
Με τη σοβαρή οικονομική κρίση να βλάπτει σοβαρά τη δημοτικότητά του και με τη νέα γενιά να του έχει γυρίσει την πλάτη, ο Ερντογάν είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει να παίζει το εθνικιστικό χαρτί μέχρι το τέλος, με κύριο στόχο την Αθήνα. Στην πραγματικότητα, λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν είναι σε θέση να συγκεντρώσει τους ψηφοφόρους χρησιμοποιώντας την οικονομία ως όπλο, παρά τα εκτεταμένα φυλλάδια, γίνεται ολοένα και πιο πιθανό ότι παίζοντας το εθνικιστικό χαρτί θα κερδίσει ακόμη μεγαλύτερη έλξη.
Μέχρι τις αρχές της περασμένης εβδομάδας, το πιο πιθανό σενάριο στην Τουρκία ήταν ότι ο Ερντογάν θα επιχειρούσε να αναβάλει τις εκλογές πέραν του Ιουνίου επικαλούμενος κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, τη Δευτέρα ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος ουσιαστικά ανακοίνωσε πρόωρες εκλογές στις 30 Απριλίου ή στις 14 Μαΐου, πιθανώς ταυτόχρονα με την Ελλάδα. Μια εύλογη εξήγηση για την προώθηση της ψηφοφορίας είναι ότι οι εξαγγελθείσες αυξήσεις μισθών του Ερντογάν και η συνταξιοδότηση εκατομμυρίων Τούρκων θα καταστήσουν τις οικονομικές του πολιτικές μη βιώσιμες μακροπρόθεσμα.
Μια άλλη, πιο περίπλοκη και κυνική εξήγηση είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος θέλει η κλιμάκωση της προεκλογικής του εκστρατείας να συμπέσει με τον δεύτερο γύρο των ψηφοφοριών στην Ελλάδα, η οποία πιθανότατα θα έχει προσωρινή κυβέρνηση στο ενδιάμεσο. Σε κάθε περίπτωση, ο απρόβλεπτος χαρακτήρας του δεν προμηνύεται καλό για την Ελλάδα και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να λάβουν υπόψη οι κομματικές ηγεσίες στη χώρα μας.