Η Τουρκία επιδιώκει να συσκευάσει όσα περισσότερα μπορεί στην ατζέντα της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους τον Ιούλιο. Δεν είναι μόνο οι ανταλλαγές που ελπίζει να πάρει η Άγκυρα για τη συμφωνία για την ένταξη της Σουηδίας στη Συμμαχία ή τις διεκδικήσεις της σχετικά με το τουρκοκρατούμενο βόρειο τμήμα της Κύπρου.

Σύμφωνα με το συνήθως καλά ενημερωμένο AI-Monitor, η Άγκυρα σχεδιάζει επίσης να απαιτήσει τα Στενά – όπως προέβλεπε η Σύμβαση του Μοντρέ του 1936 – που συνδέουν τη Μαύρη Θάλασσα με τη Μεσόγειο, να μετονομαστούν σε «Τουρκικά Στενά». Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός στη γεωπολιτική για να καταλάβεις ότι η Άγκυρα επιδιώκει τον έλεγχο των σημείων εισόδου και εξόδου του Βοσπόρου και της Μαύρης Θάλασσας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το θαλάσσιο εμπόριο και τις στρατιωτικές κινήσεις στην περιοχή.

Οι σύμμαχοι δεν θα είναι πρόθυμοι να παραδώσουν τα κλειδιά στην Τουρκία όταν η κατάσταση στη Μαύρη Θάλασσα είναι τόσο θυελλώδης όσο και λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, των επεκτατικών φιλοδοξιών της Ρωσίας και των ολοένα και στενότερων δεσμών μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας. Το να δοθεί στην Τουρκία ο έλεγχος των Στενών –και μέσω αυτών στη Ρωσία– θα ήταν αυτοκτονία για τα δυτικά συμφέροντα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τον Καύκασο. Θα αυξήσει τον κίνδυνο η Μαύρη Θάλασσα να γίνει «λίμνη» των τουρκορωσικών συμφερόντων και των χωρών κοντά στις ακτές της να πρέπει να υποταχθούν σε αυτά. Αλλά η απροθυμία του ΝΑΤΟ να πυροβολήσει τον εαυτό του στα πόδια σημαίνει ότι ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πιθανότατα θα αξιοποιήσει το θέμα για να διαπραγματευτεί κάποιες άλλες από τις πολλές απαιτήσεις του με τη Συμμαχία.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, το θέμα του καθεστώτος των Στενών θα έχει μπει στη διεθνή ατζέντα. Είναι επιτακτική λοιπόν –και όχι μόνο για την Ελλάδα– η δημιουργία χερσαίου διαδρόμου μέσω της Αλεξανδρούπολης προς τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας και περαιτέρω στη Βαλτική, παρακάμπτοντας τα Στενά.