Ένα μαρμάρινο υπέρθυρο μήκους 3,50 μέτρων που βρέθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφής κοντά στα θεμέλια της βυζαντινής πύλης του κάστρου των Αγίων Θεοδώρων και συνδέεται με την αρχαία πόλη-κράτος της Άντισσας, μια από τις αρχαίες αιολικές πόλεις-κράτη του νησιού της Λέσβου. οδηγεί σε αναθεώρηση της υστεροβυζαντινής ιστορίας του νησιού.

Σύμφωνα με το Υπουργείο Πολιτισμού, το υπέρθυρο βρέθηκε κατά την ανασκαφή του νοτιοανατολικού τμήματος του μεσαιωνικού θαλάσσιου τείχους του κάστρου των Αγίων Θεοδώρων, γνωστού και ως Οβριόκαστρο, δίπλα στη βυζαντινή πύλη του κάστρου. Φέρει ανάγλυφα την εραλδική του Γενοβέζικου Οίκου των Gattilusio, καθώς και της δυναστείας των Παλαιολόγων, που μέχρι σήμερα ήταν γνωστά μόνο από τους αντίστοιχους στο μεσαιωνικό κάστρο της Μυτιλήνης και υποδηλώνουν την παράδοση της διακυβέρνησης της Λέσβου, καθώς και τα κάστρα της, από τους Βυζαντινούς μέχρι τη δυναστεία των Γκατιλούσιων.

Το πιο ενδιαφέρον, ωστόσο, στο ανώφλι είναι ότι δίπλα στην εραλδική των Παλαιολόγων, αντί για τον δικέφαλο αετό, σύμβολο του Βυζαντίου, βρέθηκε απεικόνιση κάστρου με κύρια πύλη και τρεις ορθογώνιους πύργους στο ακρόπολη, απεικόνιση που φαίνεται να ταυτίζεται με το τότε βυζαντινό κάστρο των Αγίων Θεοδώρων, που παραδόθηκε το 1355 μ.Χ. από τους Βυζαντινούς στους Gattilusi.

Η εραλδική των Gattilusi, οι γνωστές «Pholidae», είναι επίσης παρούσα στο ανώφλι. Σημειώνεται ότι στις μέχρι σήμερα γραπτές πηγές και μαρτυρίες δεν διασώζεται καμία απεικόνιση του βυζαντινού κάστρου των Αγίων Θεοδώρων. Το μαρμάρινο υπέρθυρο είναι η πρώτη αναπαράστασή του και μαρτυρεί τη μορφή του, άγνωστη σε εμάς μέχρι σήμερα, καθώς είχε υποστεί ουσιαστική ανακατασκευή κατά τον 15ο αιώνα από τον Οίκο των Gattilusio.