Η Νέα Ζηλανδία είναι μια χώρα όπου η πρωθυπουργός της, Jacinda Ardern, παραιτήθηκε σε ηλικία 43 ετών επειδή «δεν έχει ενέργεια να επιδιώξει επανεκλογή» και επειδή «ήρθε η ώρα». Η Ελλάδα είναι η χώρα του «ξέρεις ποιος είμαι; Φοράω το παντελόνι» (Ο Αντώνης Σαμαράς την πολυτάραχη χρονιά του 2012).
Έτσι, μικρή έκπληξη είναι ότι υπάρχουν 62 γυναίκες και 238 άνδρες στη Βουλή. Την επόμενη φορά θα υπάρξουν περισσότερα χάρη στον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ για την εκπροσώπηση 50-50, που δεν είναι λύση αλλά είναι, τουλάχιστον, μια αναγνώριση του προβλήματος.
Η πολιτική είναι μια σκληρή πράξη για τις γυναίκες. Είναι λίγο πιο εύκολο για τις κόρες και τις εγγονές που κληρονομούν τον ρόλο, για γυναίκες που είναι όμορφες, πλούσιες ή έχουν ισχυρούς φίλους, γυναίκες που είναι διάσημες ή γνωστές στο κύκλωμα των ΜΜΕ. Διαφορετικά, πρέπει να προέρχονται από το στενό κύκλο του αρχηγού, να έχουν κάνει τον γύρο μαζί του. Ή έχουν μακρά ιστορία – και επομένως μηχανισμό – σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα.
Σίγουρα πρέπει να το θέλουν πολύ. Το κυνήγι της ψήφου είναι μια επίπονη διαδικασία. είναι ένα παιχνίδι που παίζεται στο σπίτι, στην εκκλησία, στις αγορές των αγροτών και στις δημοτικές εκδηλώσεις και, φυσικά, στην τηλεόραση – όλη μέρα, κάθε μέρα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχετε βοήθεια αν έχετε παιδιά και την πλήρη υποστήριξη του συντρόφου σας. Εάν καταφέρετε να εκλεγείτε, πρέπει να είστε προετοιμασμένοι να δείτε τον εαυτό σας να εμφανίζεται σε εκθέσεις σχετικά με τις καλύτερα και τα χειρότερα ντυμένες γυναίκες στο Κοινοβούλιο. Πρέπει να γελάς όταν εκπαιδεύεις μια κάμερα στο στήθος σου (όπως συνέβη με την Όλγα Κεφαλογιάννη) ή σε εκφοβίζουν επειδή κάνεις εμφάνιση χωρίς να κάνεις το μακιγιάζ σου (όπως η Έφη Αχτσιόγλου). Το να είσαι φωτογενής έχει τα πλεονεκτήματά του, όπως έκανε με τα παλιά ΜΜΕ, αγαπημένη Εύα Καϊλή μέχρι τη φυλακή. Σίγουρα δεν θα διοριστείς υπουργός Άμυνας, αλλά μπορεί να σου δοθεί μια θέση στο υπουργικό συμβούλιο για «συμβολικούς» λόγους.
Εάν εκλεγείτε λόγω των ποσοστώσεων, οι άντρες ανταγωνιστές σας θα πουν κάθε λογής πράγματα και θα αισθάνεστε άσχημα που είστε στην κεντρική επιτροπή του κόμματος λόγω του φύλου σας, παίρνοντας τη θέση από κάποιον που είχε περισσότερες ψήφους.
Και όσο ψηλά κι αν ανέβεις την πολιτική σκάλα, δεν θα απαλλαγείς ποτέ από τον σεξισμό. Η Φώφη Γεννηματά ήταν πρόεδρος ενός από τα μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα της χώρας, ωστόσο έπρεπε να ακούει χαζομάρες ότι ήταν στο κομμωτήριο αντί στη Βουλή.
Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί, ωστόσο, είναι να αρχίσετε να μιμείτε τις αντρικές συμπεριφορές και στάσεις για να επιβιώσετε στη μάχη – και να μην έχετε κάποιον σαν την Jacinda Ardern ως πρότυπο, αλλά πολλούς, πολλούς συναδέλφους σας που αρνούνται να κατευθυνθούν προς την πόρτα της εξόδου ακόμα και όταν σπρώχνονται.
Η Αγγελική Σπανού είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.