Τα κρατικά ιδρύματα παιδικής προστασίας και οι αντίστοιχες μονάδες στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα χαρακτηρίζονται από την έλλειψη ενιαίου πλαισίου και ελάχιστων εθνικών προτύπων για τη στελέχωση, τη λειτουργία και την παροχή περίθαλψης, σύμφωνα με έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών. ΕΚΚΕ) σε ιδρύματα παιδικής προστασίας στην Ελλάδα μεταξύ Ιουλίου 2020 και Μαΐου 2021.

Η έκθεση, που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, ανέφερε ότι οι έλεγχοι που πραγματοποιούνται στις μονάδες αφορούν κυρίως συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, σημειώνοντας ότι οι κοινωνικοί σύμβουλοι, εάν πραγματοποιήσουν έλεγχο, κάνουν τις δικές τους υποκειμενικές κρίσεις χωρίς να τηρούν συγκεκριμένα και ενιαία κριτήρια.

Εξάλλου, οι ανάγκες στελέχωσης των φορέων συχνά καθορίζονται με αποφάσεις του διευθυντή, χωρίς πλαίσιο και οργανόγραμμα.

Σε πολλές περιπτώσεις, το προσωπικό είναι ανεπαρκές και ακατάλληλο, υπονομεύοντας τις προσπάθειες για υιοθεσία και ανατροφή παιδιών – ίσως από φόβο ότι η μείωση του αριθμού των παιδιών θα οδηγήσει και σε μείωση του προσωπικού.

Επιπλέον, η έκθεση ανέφερε ότι η κρατική υποστήριξη προς τα ιδρύματα δεν είναι συνεπής και ότι οι εγκαταστάσεις συχνά βασίζονται σε εθελοντές και δωρεές. Υποθέτει ότι τα υπάρχοντα ιδρύματα λειτουργούν βάσει εσωτερικών κανόνων που επινοούν, ενώ όταν πρόκειται για δημόσιους οργανισμούς, οι εργαζόμενοι αξιολογούνται όπως όλοι οι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι. Στην περίπτωση ιδιωτικού ιδρύματος, η «αξιολόγηση» γίνεται από τους διευθυντές.

Η έρευνα διεξήχθη στο πλαίσιο της προσπάθειας ενίσχυσης της πολιτικής για την αποϊδρυματοποίηση καθώς, όπως είπαν οι συγγραφείς της, «η μακροχρόνια παραμονή παιδιών, εφήβων και βρεφών σε κλειστά ιδρύματα συνδέεται με σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα και χρόνιο στρες, το οποίο είναι κυρίως λόγω των συνθηκών ανατροφής σε ένα μη φυσιολογικό περιβάλλον».