Κάτι σαν πόλεμος έχει ξεσπάσει στην Εκκλησία της Ελλάδος αφού ένας ιερέας της Αθήνας ζήτησε τη βοήθεια δύο κοριτσιών από την εκκλησία του για να συμπληρώσουν τα αγόρια του βωμού στην Πεντηκοστιανή λειτουργία.

Το επίμαχο περιστατικό έλαβε χώρα στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Ραγκάβα στο κέντρο της Πλάκας τη Δευτέρα 5 Ιουνίου και σύντομα έκανε τον γύρο των social media αφού ένας ενορίτης δημοσίευσε μια φωτογραφία των 14χρονων διδύμων ντυμένων με τις ρόμπες των αγοριών του βωμού. και κρατώντας κεριά.

Η φωτογραφία προκάλεσε άμεση αντίδραση, κυρίως από θρησκευτικούς και εκκλησιαστικούς κύκλους, που θεώρησαν την πρωτοβουλία ως προσβολή στις χριστιανικές ορθόδοξες παραδόσεις και ως προάγγελο για πιο «ανησυχητικές» εξελίξεις που θα έρθουν. Μερικοί έφτασαν ακόμη και στο σημείο να υποθέσουν ότι ήταν ένας υπαινιγμός στις προθέσεις να επιτραπούν οι γυναίκες στον κλήρο.

Ο εν λόγω ιερέας, π. Αλέξανδρος Καριώτογλου, τέθηκε σε λειτουργία «μέχρι νεωτέρας», με κύκλους στην Αρχιεπισκοπή να λένε ότι το θέμα είναι θεολογικού χαρακτήρα και δεν είναι ανοιχτό σε δημόσια συζήτηση.

Η βυζαντινή εκκλησία στην Πλάκα είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους νεότερους ενορίτες, εν μέρει χάρη στην προσωπικότητα του πατέρα Αλέξανδρου. Θεολόγος με διδακτορικό, σπουδές στο εξωτερικό και δευτεροβάθμια διδακτική εμπειρία, προσπαθεί να μοιραστεί την έννοια της πίστης ως τρόπου θεώρησης της ζωής, με σύγχρονο και βιωματικό τρόπο. Ενδεικτικό της φιλοσοφίας του είναι το γεγονός ότι οι Πράξεις των Αποστόλων διαβάζονται στα Νέα Ελληνικά μετά τα Αρχαία, ώστε όλοι στο εκκλησίασμα να κατανοούν τα μηνύματά τους.

«Τα γεγονότα είναι απλά και συγκεκριμένα. Λόγω του μεγάλου Σαββατοκύριακου, το εκκλησίασμα ήταν πολύ μικρό και τα αγόρια που συνήθως βοηθούσαν τον ιερέα έλειπαν», λέει στην Καθημερινή ο δρ Θάνος Ζήσης, φιλόλογος και μέλος του Συμβουλίου του Αγίου Νικολάου Ραγκάβα. Ο π. Αλέξανδρος αποφάσισε να επιτρέψει στις δύο αδερφές, που είναι τακτικές στην εκκλησία, να μπουν στα παπούτσια τους. «Όταν πρόκειται για αγόρια, δεν απαιτείται ευλογία ή άδεια από τον επίσκοπο», σημειώνει ο Ζήσης.

Αυτό που κάνει τις αντιδράσεις σε αυτή την απόφαση ακόμη πιο εκπληκτικές είναι ότι είναι εντελώς σύνηθες να αναλαμβάνουν τέτοια καθήκοντα κορίτσια σε ελληνορθόδοξες εκκλησίες του εξωτερικού (όπως όταν ο πατριάρχης Αλεξανδρείας τελεί τη λειτουργία), αλλά και σε πολλά μέρη της Ελλάδας.

Στην Κρήτη, σημειώνει ο Ζήσης, αγόρια και κορίτσια από το τοπικό Πειραματικό Λύκειο βοήθησαν στην παραμονή των Χριστουγέννων στον Μητροπολιτικό Ναό Χανίων, με την ευλογία του επισκόπου, ενώ και κορίτσια συμμετείχαν στην Πεντηκοστιανή λειτουργία στον Ιερό Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου. και η Helen στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια.

«Ο θεσμός των διακονισσών είναι μέρος της ελληνορθόδοξης παράδοσης. Μπορεί στις μέρες μας να έχει ατονήσει, αλλά δεν έχει καταργηθεί», προσθέτει ο Ζήσης.

«Η τελευταία διάκονος της Εκκλησίας χειροτονήθηκε από τον αείμνηστο αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο στον Βόλο. Είχε προηγηθεί η Διάκονος Μαρία στην Κορέα το 1978 και μια άλλη που χειροτονήθηκε το 1910 από τον Άγιο Νεκτάριο. Δεν αξίζουν, λοιπόν, οι κατηγορίες κατά του π. Αλέξανδρου, στον οποίο, εξάλλου, επιβλήθηκε ποινή ίσης αυστηρότητας με αυτή που επιβλήθηκε πριν από λίγες ημέρες σε έναν αρχιμανδρίτη που κατηγορείται για κακοποίηση ανηλίκου», λέει.

Ο Δρ Ζήσης πιστεύει ότι το θέμα είναι πολύ σοβαρό και έχει σημαντικές κοινωνικές διαστάσεις. «Αυτοί που διαπράττουν αυτήν την άσεμνη επίθεση αντιμετωπίζουν τις γυναίκες ως ένα απεχθή σύμβολο. Για να υπάρχει μια γυναίκα μέσα στην Εκκλησία, αναμένεται να αντιληφθεί οντολογικά την ύπαρξη, το σώμα και τη σεξουαλικότητα της ως κάτι βρώμικο, αμαρτωλό και ακάθαρτο. Προορίζεται να παραμείνει υποταγμένη στους άντρες και να είναι χρήσιμη αποκλειστικά για το σερβίρισμα του καφέ και των μπισκότων».

Πιστεύει επίσης ότι τα κορίτσια στοχοποιούνται άδικα. «Τέτοια μηνύματα καλλιεργούν ένα αίσθημα ενοχής στο γυναικείο φύλο από νεαρή ηλικία», λέει η παιδαγωγός.

«Η Εκκλησία της Ελλάδος, δυστυχώς, έχει μείνει πίσω σε θέματα ποιμαντικής», σχολιάζει ο Ζήσης, προσθέτοντας ότι οι εκκλησιαστικοί και οι κληρικοί θα πρέπει να ανησυχούν περισσότερο για την έλλειψη νέων στις εκκλησίες παρά για δύο κορίτσια που κρατούν κεριά.