Έχει γίνει πολύς λόγος, σε αυτόν τον χώρο και αλλού, για τη σημασία της φλερτ με τους ψηφιακούς νομάδες. Σήμερα, η Ελλάδα βρίσκεται σε έντονο ανταγωνισμό με πολλούς από τους νότιους γείτονές της για να προσελκύσει όσους έχουν τα μέσα και την ικανότητα να ζήσουν και να εργαστούν από οπουδήποτε. Η Πορτογαλία έχει επιδείξει ιδιαίτερη επιτυχία σε αυτόν τον τομέα.
Ξεχωριστά, τα τελευταία χρόνια, υπάρχει κατανόηση της ανάγκης για καλύτερη εμπλοκή της ελληνικής διασποράς.
Αυτοί οι δίδυμοι στόχοι μπορεί να συναντηθούν κάπου στη μέση σε μια αφοσιωμένη προσπάθεια να εμπλακεί η ελληνική ψηφιακή διασπορά. Η προσέλκυση αυτής της συγκεκριμένης θέσης προσφέρει μεγάλες δυνατότητες για την Ελλάδα βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Αυτά τα μέλη της ελληνικής διασποράς έχουν μια «ενσωματωμένη» σύνδεση μέσω της κληρονομιάς τους, μια σύνδεση στην οποία η χώρα θα μπορούσε εύκολα να αξιοποιήσει. Ως ψηφιακοί νομάδες, τείνουν να στρέφονται προς τη νεότερη ηλικία. Τείνουν επίσης να είναι πιο επιχειρηματικοί. Καθώς η Ελλάδα τοποθετείται για το μέλλον, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά θα εξυπηρετούσαν καλά τη χώρα. Η προσέλκυση νέων καινοτόμων και πρωτοπόρων ελληνικής καταγωγής θα μπορούσε να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της συνολικής μείωσης του πληθυσμού της χώρας, των επιπτώσεων της μεγάλης διαρροής εγκεφάλων που αποδίδεται στη δεκαετή οικονομική κρίση και των διαφαινόμενων επιπτώσεων της γήρανσης των πολιτών.
Ωστόσο, η ενασχόληση με τους Έλληνες ψηφιακούς νομάδες προσφέρει ένα πιο πρακτικό όφελος για αυτούς και το κράτος. Περιλαμβάνει την αναγνώριση ότι πολλοί μπορεί να έχουν ακίνητα ή κληρονομιές στις οποίες θα χρειαστεί τελικά να φροντίσουν, είτε περνούν χρόνο στην Ελλάδα είτε όχι. Αν και διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις έχουν λάβει μέτρα για τον εξορθολογισμό ορισμένων από αυτές τις διαδικασίες, υπάρχει περιθώριο να γίνουν περισσότερα.
Πώς θα μπορούσαν να είναι οι ελκυστικοί Έλληνες ψηφιακοί νομάδες;
Εν ολίγοις, θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός Κέντρου Ελληνικής Διασποράς – ενός ενιαίου κέντρου όπου τα μέλη της διασποράς (ψηφιακά και μη) θα μπορούσαν να αποκτήσουν βασικά έγγραφα, όπως AFM (αριθμός φορολογικού μητρώου), ελληνική ταυτότητα, ελληνικό διαβατήριο, και ΑΜΚΑ (αριθμός κοινωνικής ασφάλισης). Συνεργαζόμενος με αξιωματούχους που μιλούν πλήρως τόσο τα ελληνικά όσο και τα αγγλικά, αυτό το «κέντρο συμψηφισμού» θα βοηθούσε τα μέλη της διασποράς να περιηγηθούν στην περίπλοκη γραφειοκρατία, έχοντας μια ομάδα αφοσιωμένων εκπροσώπων από τα διάφορα τμήματα και φορείς, όλα σε ένα μέρος. Για όσους χρειάζονται πρόσθετες υπηρεσίες, το κέντρο θα μπορούσε να συνδέσει τους Έλληνες της διασποράς με αξιόπιστους εξωτερικούς παρόχους κρίσιμων υπηρεσιών, όπως δικηγόρους, μηχανικούς, ασφαλιστές υγείας και φορολογικούς συμβούλους. Ιδανικά, το κέντρο θα προσφέρει συνδέσμους με την επαγγελματική διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, ώστε να μπορούν να ενσωματωθούν καλύτερα στη γειτονιά τους και στην τοπική ζωή. Για να αξιοποιήσει τις ιδέες και την πείρα τους, το κέντρο μπορεί επίσης να διευκολύνει ένα πρόγραμμα ανταλλαγής γνώσεων με ντόπιους.
Με μια αρχική έναρξη στην Αθήνα, το Κέντρο Ελληνικής Διασποράς θα μπορούσε στη συνέχεια να επεκταθεί σε άλλες τοποθεσίες με βάση το μέγεθος του πληθυσμού ή την κεντρική θέση, όπως η Θεσσαλονίκη, η Πελοπόννησος, η Κρήτη και η Σύρος.
Ενώ θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι ορισμένα ή όλα αυτά τα έγγραφα μπορούν να αποκτηθούν μέσω ελληνικών πρεσβειών και προξενείων σε όλο τον κόσμο, η πραγματικότητα είναι ότι η απόκτησή τους επιτόπου σε ένα μέρος στην Ελλάδα θα καθιστούσε τα πάντα αρκετά πιο εύκολα, πιο γρήγορα και πιο οικονομικά για τη διασπορά. και το κράτος.
Υπάρχουν επίσης επιπτώσεις μακροπρόθεσμα, δηλαδή η συμμετοχή της διασποράς στην πολιτική διαδικασία. Οι πρόσφατες προσπάθειες έχουν αποφέρει ελάχιστα αποτελέσματα, όπως αποδεικνύεται από το ότι μόνο 22.857 Έλληνες της διασποράς (εκατομμυρίων) εγγράφηκαν για να ψηφίσουν στις εκλογές της 21ης Μαΐου (και μόνο 18.203 ψήφισαν). Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε προσπάθεια για καλύτερη συμμετοχή της διασποράς (ψηφιακή και μη) θα πρέπει να έχει απήχηση στους λήπτες αποφάσεων. Δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος για να προωθήσουμε το επιχείρημα για ένα κέντρο ελληνικής διασποράς.
Σε αυτή την περίπτωση, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καθυστερήσουν ή να σταματήσουν οι προσπάθειες προσέλκυσης μη Ελλήνων ψηφιακών νομάδων. Πράγματι, η επιτυχία των προσπαθειών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να προσελκύσει ψηφιακούς νομάδες μέσω του Digital Nomad Residence Permit και της ιστοσελίδας Work from Greece πρέπει να επικροτηθεί και να προωθηθεί.
Καθώς η Ελλάδα κοιτάζει μπροστά, πέντε, 10 και 20 χρόνια, είναι τώρα η ώρα να εμπλακεί η ελληνική ψηφιακή διασπορά σε όλο τον κόσμο για να τους κάνει να σκεφτούν και να επιλέξουν την Ελλάδα.
Ο Ανδρέας Τζεμπέλικος είναι Ελληνοκαναδός συγγραφέας, συντάκτης και σύμβουλος επικοινωνίας με έδρα την Αθήνα.