Η Νέα Δημοκρατία θα κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές με τεράστια διαφορά και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επανεκλεγεί πρωθυπουργός.
Προς το παρόν, το πιο πιθανό σενάριο είναι να μπουν στη Βουλή επτά κόμματα, έναντι των πέντε που πέρασαν το όριο του 3% στις εκλογές της 21ης Μαΐου.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι συντηρητικοί αυξάνουν περαιτέρω το περιθώριο νίκης τους, κάτι που σημαίνει ότι η ΝΔ θα μπορέσει να σχηματίσει μονοκομματική κυβέρνηση.
Σε αυτό το στήσιμο τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι, στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας, πόσο μεγάλη θα είναι η πλειοψηφία τους στην 300μελή Βουλή και στην κεντροαριστερή αντιπολίτευση, ποια από τις δύο συνιστώσες της, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, θα αποδείξει το η πιο βιώσιμη εναλλακτική λύση έναντι των συντηρητικών.
Εάν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, η ΝΔ θα μπορούσε να καταλήξει με πάνω από 160 βουλευτές, μια συμπαγή πλειοψηφία που θα αποσιωπήσει τις όποιες εσωτερικές αντιρρήσεις και θα θωρακίσει τον πρωθυπουργό από διαφορετικών ειδών εχθρότητες στο συντηρητικό στρατόπεδο.
Από την άλλη πλευρά, μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ας πούμε, μόνο 151 έως 153 βουλευτών θα εμπόδιζε την ικανότητα του Μητσοτάκη να επιδιώξει τις προτεραιότητές του και η διακυβέρνηση δεν θα αποδεικνυόταν ομαλή πορεία. Αλλά, όπως σημειώθηκε παραπάνω, αυτό πιθανότατα δεν θα συμβεί.
Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό – αν κάποιος νοιάζεται για ένα δημοκρατικό σύστημα ελέγχων και ισορροπιών που λειτουργεί σωστά – είναι η ικανότητα της αντιπολίτευσης να θέτει υπόλογη την κυβέρνηση.
Προς το παρόν τα δύο κόμματα της κεντροαριστεράς, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, δεν αποτελούν πραγματική απειλή για τους συντηρητικούς και δεν πρόκειται να το κάνουν στο άμεσο μέλλον.
Καθώς όμως μάχονται μεταξύ τους σε μια προσπάθεια να προσφύγουν στην κοινή τους βάση, η ικανότητά τους να προσφέρουν τον εαυτό τους ως εναλλακτική λύση στη Νέα Δημοκρατία θα αποδυναμωθεί περαιτέρω.
Και τότε τίθεται ένα άλλο ερώτημα –που δεν έχει καμία σχέση με την ιδεολογία–: Εάν ούτε μια διχασμένη αντιπολίτευση ούτε ένα προβληματικό σύστημα δικαιοσύνης μπορούν να προσφέρουν τους απαραίτητους θεσμικούς ελέγχους και ισορροπίες, ποιος θα το κάνει;