Είναι δυνατόν παρατηρώντας την ελληνική πολιτική από μακριά να μπορώ να σχηματίσω μια καλύτερη άποψη ή μήπως λόγω της απόστασης δεν έχω καλή εικόνα; Σε κάθε περίπτωση, να πώς βλέπω τώρα την ελληνική πολιτική.
Ο ελληνικός λαός θα πάει ξανά στις κάλπες στις 25 Ιουνίου. οι εκλογές θα είναι, όπως και η προηγούμενη, δίκαιες και δημοκρατικές. Αλλά πιστεύω ότι σε αντίθεση με τις τελευταίες εκλογές, ο λαός της Ελλάδας που δεν έχει ήδη δεσμευτεί να ψηφίσει ένα συγκεκριμένο κόμμα δεν έχει άλλη επιλογή από το να ψηφίσει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Η γνώμη μου δεν βασίζεται σε ιδεολογικά κριτήρια αλλά μάλλον σε ρεαλισμό.
Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα η ΝΔ προβλέπεται να κερδίσει τις εκλογές, το ερώτημα είναι αν θα έχει ή όχι αρκετές ψήφους για να σχηματίσει κυβέρνηση. Η υπόθεση μου είναι ότι οι περισσότεροι αδέσμευτοι Έλληνες ψηφοφόροι θέλουν, πάνω απ’ όλα, πολιτική σταθερότητα και αυτή τη στιγμή μόνο η ΝΔ μπορεί να το προσφέρει. Υπάρχουν τρία πολιτικά κόμματα (MeRA25, Freedom Sailing και Νίκη) που δεν έλαβαν αρκετές ψήφους για να μπουν στην ελληνική Βουλή την προηγούμενη φορά, αλλά έχουν την ευκαιρία να το κάνουν την επόμενη φορά. Όλοι, ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού, έχουν δεσμευτεί ότι δεν θα συνεργαστούν με τη ΝΔ για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Το ίδιο ισχύει και για τα κόμματα που εκπροσωπούνται τώρα στο Κοινοβούλιο. Η Ελληνική Λύση, το ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν θα συνεργαστούν με τη ΝΔ. και ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που πιθανότατα θα τερματίσει δεύτερο, είναι επίσης πολύ απίθανο να γίνει κυβερνητικός εταίρος.
Τότε έχουμε επτά πολιτικά κόμματα από τα οποία μόνο ένα μπορεί να λάβει το 20% των ψήφων με τα υπόλοιπα να εξασφαλίζουν χαμηλότερους, και ακόμη πολύ χαμηλότερους αριθμούς. Κι όμως, όλα αυτά τα κόμματα είναι απρόθυμα να συνεργαστούν με άλλα και να σχηματίσουν κυβέρνηση. Δεν είναι σαφές τότε τι θέλουν από τους ψηφοφόρους. πιστεύουν ότι ως δια μαγείας το σύνολο των ψήφων τους θα αυξηθεί από χαμηλά διψήφια, και συχνά πολύ χαμηλότερα, για να κατακτήσει την πλειοψηφία; Πολύ απίθανο. Είναι αδιάφοροι για τις επιπτώσεις μιας τρίτης ή και τέταρτης εκλογής χωρίς ξεκάθαρο νικητή; Δεν ενδιαφέρονται για την προοπτική αστάθειας για τους επόμενους μήνες χωρίς εκλεγμένη κυβέρνηση; Είναι η αντιπάθειά τους για τη ΝΔ, όσο δικαιολογημένη κι αν είναι, τόσο έντονη που όλα τα άλλα είναι άσχετα;
Τι ζητούν αυτά τα επτά κόμματα από τους ανεξάρτητους ψηφοφόρους; Ψηφίστε τους και τι πετύχετε; Ρεαλιστικά, η ανεξάρτητη ψήφος για κανέναν από τους επτά δεν θα είναι αρκετή για να τους μετατρέψει σε κυβερνητικό κόμμα. Στην ουσία οι επτά ζητούν από τον ανεξάρτητο ψηφοφόρο να τους ψηφίσει μόνο για να αρνηθούν στη ΝΔ τα νούμερα για σχηματισμό κυβέρνησης. Αυτό δεν είναι συνταγή επιτυχίας ούτε για τα εν λόγω κόμματα, αλλά το πιο σημαντικό για όλους μας είναι ότι αυτό δεν είναι προς όφελος του ελληνικού λαού συνολικά. Έτσι, στις επόμενες ελληνικές δίκαιες και δημοκρατικές εκλογές οι αδέσμευτοι ψηφοφόροι, και ίσως και κάποιοι που δεν ενθουσιάζονται με τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δεν έχουν άλλη επιλογή. Είναι η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ή η αστάθεια που θα πλήξουν την οικονομία της χώρας και ίσως δελεάσουν τον Τούρκο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να μπει σε ξένες περιπέτειες για να αποσπάσει την προσοχή από το δικό του αβυσσαλέο οικονομικό ιστορικό.
Ο John Mazis είναι καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Hamline στο Saint Paul της Μινεσότα.