Η πολιτική αναταραχή γύρω από την κυβερνοεπίθεση στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του Υπουργείου Παιδείας που κοινώς αποκαλείται Τράπεζα Θεμάτων, με σκοπό τη δημιουργία ενός συνεπούς πανελλαδικού προτύπου για τις εξετάσεις στο τέλος του Λυκείου, έχει εκτρέψει τον δημόσιο διάλογο από πιο σημαντικά θέματα. Η βιασύνη να απεικονιστούν οι επιθέσεις ως «μαζικό γεγονός», παρά την έλλειψη τεκμηρίωσης μέσω συγκριτικής ανάλυσης δεδομένων με παρόμοια διεθνή περιστατικά, και οι υπαινιγμοί που υποδηλώνουν την απουσία επίθεσης, παρά τη σαφή κλιμάκωση σε δύο διακριτές φάσεις, έχουν συσκοτίσει το πραγματική φύση της κατάστασης.
Επιπλέον, ο χειρισμός του ζητήματος από διάφορα τηλεοπτικά πάνελ και η έλλειψη κατανόησης σχετικά με τη φύση μιας επίθεσης DDoS έχουν επιδεινώσει την κατάσταση σύγχυσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ελληνική τηλεόραση, στη συνήθη προσέγγισή της στην επικαιρότητα, έχει καλέσει άτομα με αμφίβολη τεχνογνωσία, τα οποία χαιρετίζονται ως ειδικοί, να σχολιάσουν το γεγονός. Τελικά, όταν ο στόχος είναι να δημιουργηθεί μια εντυπωσιακή εντύπωση στο κοινό, φαίνεται να υπάρχει μικρή ανησυχία για την εκ των προτέρων αξιολόγηση ατόμων ή το φιλτράρισμα των δημοσιογραφικών πληροφοριών.
Για αρκετές ημέρες, σημαντικό τμήμα των μέσων ενημέρωσης διέδιδε αβάσιμες πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένου του ισχυρισμού ότι η συγκεκριμένη ψηφιακή επίθεση θα μπορούσε να είχε κόστος 200.000 ευρώ για τους δράστες.
Ωστόσο, η δημόσια συζήτηση θα έπρεπε να έχει μετατοπίσει την εστίασή της σε διαφορετικές πτυχές. Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση των διαδικτυακών εφαρμογών και υπηρεσιών που έχουν αναπτυχθεί από οντότητες και οργανισμούς στον περίπλοκο δημόσιο τομέα; Σε ποιο βαθμό λαμβάνεται υπόψη η έννοια της ασφάλειας (ασφάλεια από το σχεδιασμό) από την έναρξή τους; Διενεργούνται βασικές δοκιμές διείσδυσης και δοκιμές αντοχής πριν από τη διάθεση αυτών των εφαρμογών και υπηρεσιών στο κοινό, με στόχο τον εντοπισμό τρωτών σημείων, την έγκαιρη αντιμετώπισή τους και την αξιολόγηση της ανθεκτικότητάς τους; Ποιοι θα μπορούσαν να είναι οι βαθύτεροι λόγοι για οποιαδήποτε αμέλεια; Είναι θέμα στελέχωσης στον δημόσιο τομέα ή η υπόθεση ότι οι κακόβουλοι χρήστες δεν θα άξιζε τον κόπο να τους στοχοποιήσουν;
Επιπλέον, είναι σημαντικό όχι μόνο να αξιολογείται εάν μια εφαρμογή είναι ευάλωτη σε κυβερνοεπιθέσεις για οποιονδήποτε λόγο, αλλά και να προσδιορίζεται η ικανότητά της να χειρίζεται τον φόρτο εργασίας που θα αντιμετωπίσει όταν είναι προσβάσιμη στο κοινό. Υπάρχει μια έγκυρη υπηρεσία που μπορεί να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με τα σαφή πρωτόκολλα ασφαλείας και να παρέμβει όταν είναι απαραίτητο;
Βεβαίως, στον ψηφιακό χώρο, κανείς δεν έχει ανοσία. Ωστόσο, είναι επιτακτική ανάγκη να οχυρωθούν τα συστήματα στον υψηλότερο δυνατό βαθμό και να λειτουργήσουν έχοντας επίγνωση ότι μπορεί αναπόφευκτα να γίνουν στόχοι.