Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογκν προσπαθεί να λάβει όσο το δυνατόν περισσότερες ανταμοιβές για να συμφωνήσει να στηρίξει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο, το αίτημά του να ανοίξει η Ευρωπαϊκή Ένωση ενταξιακές συνομιλίες για τη χώρα του ήταν ένα βήμα πολύ μακριά. Όλοι, από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν μέχρι τους Ευρωπαίους αξιωματούχους έσπευσαν να τονίσουν το προφανές γεγονός, ότι δηλαδή δεν υπάρχει σχέση μεταξύ των δύο θεμάτων. Όπως είπε ένας ξένος σχολιαστής, ενώ η Σουηδία πληροί τις προϋποθέσεις για ένταξη στο ΝΑΤΟ, η Τουρκία απλώς δεν πληροί τις προϋποθέσεις για ένταξη στην ΕΕ.
Ωστόσο, ο Ερντογάν κατάφερε να κερδίσει τη δέσμευση από τη Σουηδία ότι η σκανδιναβική χώρα θα υποστηρίξει ενεργά τις προσπάθειες για την αναζωογόνηση της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένου του εκσυγχρονισμού της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας και της απελευθέρωσης των βίζα. Οι λόγοι πίσω από το ενδιαφέρον του Ερντογάν για τα δύο αυτά ζητήματα ήταν φυσικά οικονομικοί, καθώς η τουρκική οικονομία χρειάζεται απεγνωσμένα ξένο κεφάλαιο. Ο Σαρλ Μισέλ, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, δεσμεύτηκε για άλλη μια φορά να «ανανεώσει τους δεσμούς» μεταξύ των δύο πλευρών. Αλλά αυτό δεν είναι δεσμευτικό για το μέλλον της σχέσης.
Μένει να δούμε αν ο Ερντογάν θα κερδίσει τελικά κάποιες παραχωρήσεις από τον Μπάιντεν. Είναι ανοιχτό μυστικό ότι ο Ερντογάν είχε διαπραγματευτεί ως αντάλλαγμα για την αντιστροφή της Άγκυρας σχετικά με την προσφορά της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ τη μεταφορά κιτ αναβάθμισης F-16 και την πώληση 40 νέων μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία (αυτό ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι μετά το τηλέφωνο κλήση μεταξύ των δύο ηγετών, ο Τούρκος ισχυρός άνδρας είπε ότι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ των δύο θεμάτων).
Οι αναλυτές εστιάζουν τώρα στα F-16. Ο Ντάνιελ Φριντ, βετεράνος διπλωμάτης των ΗΠΑ, είπε ότι εάν υπάρξει συμφωνία με τις ΗΠΑ, θα το μάθουμε τις επόμενες εβδομάδες. Πρόσθεσε ότι αν θα είναι καλή συμφωνία, θα εξαρτηθεί από τις λεπτομέρειες. Αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Σουηδία και στο Βίλνιους, η συμφωνία θεωρείται ήδη μια επιτυχημένη γεωπολιτική ανταλλαγή που ενδυναμώνει το ΝΑΤΟ και, ταυτόχρονα, προκαλεί στρατηγικό πλήγμα στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Επιπλέον, ο Μπάιντεν αύξησε το διακύβευμα για την Τουρκία βάζοντας και την Ελλάδα στο πλαίσιο. Όπως είπε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, η Ουάσιγκτον επιζητούσε μια συμφωνία που θα ενίσχυε τους συμμάχους του ΝΑΤΟ, Τουρκία και Ελλάδα, και, ταυτόχρονα, θα ενσωματώσει τη Σουηδία στη διατλαντική συμμαχία ασφάλειας. Σίγουρα, η Ελλάδα δεν είναι χαρούμενη που βλέπει το εξοπλιστικό της πρόγραμμα να συνδέεται, για άλλη μια φορά, με αυτό της Τουρκίας, ακόμα κι αν το πλαίσιο είναι διαφορετικό αυτή τη φορά από ό,τι στο παρελθόν – σημειώστε επίσης ότι η Ελλάδα αναμένει έγκριση για τα μαχητικά αεροσκάφη F-35 στο μια εποχή που η Τουρκία αγωνίζεται να αναβαθμίσει και να αγοράσει τον στόλο της παλαιότερης γενιάς F-16. Και σε τι θα μπορούσε να αναφερόταν ο Μπάιντεν όταν λέει ότι «ο Μητσοτάκης στην Ελλάδα αναζητά επίσης κάποια βοήθεια», αν όχι εγγυήσεις ασφαλείας ότι τα τουρκικά F-16 δεν θα χρησιμοποιηθούν σε βάρος της ασφάλειας της Ελλάδας;
Η Κατερίνα Σώκου είναι μη μόνιμος ανώτερος συνεργάτης στο Atlantic Council. Είναι επίσης ερευνήτρια στο Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), στην οποία έχει απονεμηθεί η Ερευνητική Υποτροφία για τις Ελληνοαμερικανικές Σχέσεις, στη μνήμη του Θοδωρή Κουλουμπή.