Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Πρόληψη της Παιδικής Κακοποίησης. Η υπενθύμιση φαίνεται σχεδόν περιττή στην πλημμύρα υποθέσεων κακοποίησης που έρχονται στο φως τους τελευταίους μήνες. Οι πιο πρόσφατες αφορούν καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση που έγιναν από αγόρια που ήταν θαλάμοι των φιλανθρωπικών καταφυγίων της Κιβωτού του Κόσμου. Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών διέταξε τη διενέργεια προανάκρισης.
Υπάρχουν περισσότερα από 1.400 παιδιά στην Ελλάδα που μεγαλώνουν σε καταφύγια που δημιουργήθηκαν για την προστασία τους. Η υφυπουργός Εργασίας που είναι αρμόδια για την κοινωνική πρόνοια, Δόμνα Μιχαηλίδου, φρόντισε να εισαχθεί ένα σύνολο προτύπων και κανόνων που διέπουν τον τρόπο λειτουργίας τέτοιων εγκαταστάσεων, για πρώτη φορά για τη χώρα. Σε κάποιους δεν άρεσε αυτό. μάλιστα αντέδρασαν στην κίνηση.
Η Μιχαηλίδου έχει δεσμευτεί για την αποϊδρυματοποίηση ενισχύοντας το σύστημα ανάληψης. Υποστηρίζει επίσης τη δημιουργία – και τη χρηματοδότηση – προγραμμάτων όπως εγκαταστάσεις ημι-ανεξάρτητης διαβίωσης όπου οι μεγαλύτεροι έφηβοι και οι νέοι ενήλικες μπορούν να κάνουν τη μετάβαση από καταφύγια σε μικρά διαμερίσματα.
«Οι δημόσιες εγκαταστάσεις είναι αργές επειδή είναι υποστελεχωμένες και βαλτωμένες στη γραφειοκρατία, αλλά αποϊδρυματοποιούν τα παιδιά. Οι ιδιωτικές και εκκλησιαστικές εγκαταστάσεις τείνουν, σε γενικές γραμμές, να αντιμετωπίζουν τα παιδιά ως μέσο προσέλκυσης δωρεών», είπε η Μιχαηλίδου σε συνέντευξή της στην Καθημερινή τον Μάιο.
Είναι σαφές από όλες τις διαφορετικές πληροφορίες που έχουμε ότι το θέμα είναι πολύπλοκο και βαθύ. Δεν είναι πολύ δύσκολο να υποθέσουμε ότι ανάμεσα στις εκατοντάδες εγκαταστάσεις για παιδιά που λειτουργούν χωρίς κανόνες και επιθεωρήσεις, πολλές έκαναν και κάνουν οτιδήποτε άλλο εκτός από την παροχή προστασίας. Πόσες ιστορίες μένουν ανείπωτες; Πόσοι καταχραστές έφυγαν και μένουν ατιμώρητοι; Το γεγονός ότι είναι κάτι που συμβαίνει παντού στον κόσμο –οι κακοποιοί γίνονται μέλη του προσωπικού για να έχουν «εύκολη πρόσβαση»– δεν αποτελεί δικαιολογία.
Υπάρχει, ωστόσο, ένα πράγμα που είναι ευρέως κατανοητό: Παρά τα όσα λέγονται, υπάρχει μια αυξανόμενη αποδοχή του γεγονότος ότι τα παιδιά θα είναι πάντα τα πιο ευάλωτα μέλη του πληθυσμού μας και στόχοι διάφορων διεστραμμένων και σαδιστικών τάσεων.
Σε χθεσινές καταθέσεις τους στην Καθημερινή, τρεις νέοι που διαμένουν στα καταφύγια της Κιβωτού του Κόσμου ανέφεραν πώς μια από τις καθημερινές τους εργασίες είναι να αλλάζουν τις ετικέτες σε τρόφιμα που είχαν λήξει και προορίζονταν να δοθούν σε άτομα που είχαν ανάγκη.
Φαίνεται άσχετο; Καθόλου. Γιατί δείχνει την ανθρωπότητα που έχει λήξει.