Χαμένοι στον θόρυβο για τα διπλώματα ηθοποιών, μουσικών και παρόμοιων που υποτίθεται ότι «υποβιβάζονταν» στο γυμνάσιο (ονομασία που ίσχυε μόνο εάν αναζητούσαν θέσεις στον δημόσιο τομέα άσχετες με τις σπουδές τους) και την επακόλουθη συμβιβαστική φόρμουλα που βρέθηκε μετά από μια συνάντηση με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι το γεγονός ότι ήδη υπάρχουν προγράμματα πανεπιστημιακού επιπέδου σε διάφορες τέχνες.

Από τον Οκτώβριο, το Ωδείο Αθηνών προσφέρει ένα τετραετές πρόγραμμα μουσικών σπουδών, σε συνεργασία με το Goldsmiths College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Η σύμπραξη ήταν απαραίτητη επειδή το μονοπώλιο των κρατικών πανεπιστημίων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που παραχωρήθηκε από το Σύνταγμα απαγόρευε στο Consevatory, μια οντότητα ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, να προσφέρει από μόνη της πτυχίο πανεπιστημιακού επιπέδου.

Εννέα μαθητές αποτελούν την εναρκτήρια τάξη στο νέο Μουσικό Κολλέγιο.

Ομοίως, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης προσφέρει, από το 1992, ένα πενταετές πρόγραμμα σπουδών για επίδοξους ηθοποιούς, σκηνοθέτες και σκηνογράφους. Αντίθετα, στο πρόγραμμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών συμμετέχουν μελετητές θεατρικών σπουδών, με μικρή πρακτική κατάρτιση, οι οποίοι είναι κυρίως εξοπλισμένοι να διδάξουν τις κοινωνικές, πολιτικές, φιλοσοφικές και οικονομικές διαστάσεις των θεατρικών σπουδών, αλλά δεν μπορούν να εκπαιδεύσουν επίδοξους ηθοποιούς ή σκηνοθέτες. . Αυτό το τμήμα βγάζει περίπου 90 πτυχιούχους κάθε χρόνο.

Η έλλειψη πανεπιστημιακών προγραμμάτων για ηθοποιούς, μουσικούς και άλλους καλλιτέχνες έχει καλυφθεί από πολλά ιδιωτικά σχολεία που δημιουργούν περίπου 500 νέους ηθοποιούς κάθε χρόνο. Η Σουηδία, συγκριτικά, έχει 12 πτυχιούχους ηθοποιών ετησίως.

Οι Έλληνες φοιτητές «έχουν πληρώσει πάρα πολλά ευρώ για το δικαίωμα στην ανεργία», λέει ο πρώην διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Στάθης Λιβαθινός.

Έτσι, η προσπάθεια των καλλιτεχνών να εξασφαλίσουν μια μόνιμη δουλειά στο δημόσιο τομέα με την καλύτερη δυνατή μισθολογική κλίμακα είναι κατανοητή.