Ο Νίκος Χριστοδουλίδης εξελέγη πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας την Κυριακή, χωρίς την υποστήριξη κανενός από τα δύο βασικά κόμματα της χώρας.
Έχει όντως σημαντική εξουσία λόγω του προεδρικού συστήματος της Κύπρου, αλλά η ιδιαιτερότητα να μην έχει στο πλευρό του ούτε το κεντροδεξιό Δημοκρατικό Συσπείρωση ούτε το αριστερό Προοδευτικό Κόμμα Εργαζομένων (ΑΚΕΛ) αποτελεί μια άνευ προηγουμένου πρόκληση στη διαδικασία διακυβέρνησης της χώρας.
Ο 49χρονος πρώην διπλωμάτης, ο οποίος διετέλεσε κυβερνητικός εκπρόσωπος πριν αναλάβει υπουργός Εξωτερικών, θα πρέπει να συγκεντρώσει όλες τις διπλωματικές του ικανότητες για να επιτύχει συναίνεση και συμβιβασμούς στην προώθηση της πολιτικής και τη θέσπιση νομοθεσίας.
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, και παρά τα ερωτήματα που έθεσαν ορισμένοι αξιωματούχοι, ιδιαίτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο προσανατολισμός του νέου προέδρου είναι ξεκάθαρα ευρωατλαντικός.
Ταυτόχρονα, δεν μπορεί να παραβλέψει την ιδιαίτερη κατάσταση της χώρας του και το γεγονός ότι το Κυπριακό είναι ένα διεθνές πρόβλημα που χειρίζονται τα Ηνωμένα Έθνη και για το οποίο κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται και τα πέντε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Τούτου λεχθέντος, ο Χριστοδουλίδης έχει ένα πολύ δυνατό χαρτί στους στενούς δεσμούς του με την ελληνική διασπορά και ιδιαίτερα με την ελληνοαμερικανική κοινότητα, την οποία είναι βέβαιο ότι θα χρησιμοποιήσει προς όφελός του.
Προφανώς θα κριθεί από τις επιλογές που θα κάνει και τις πολιτικές που θα υιοθετήσει τελικά.
Η προσωπικότητά του συνέβαλε καθοριστικά στην αρμονική συνεργασία με τις ελληνικές κυβερνήσεις Αντώνη Σαμαρά, Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκο Μητσοτάκη και αυτή αναμένεται να συνεχιστεί ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των επικείμενων εκλογών στην Ελλάδα.
Η επιλογή του να κατέβει ως ανεξάρτητος μπορεί να προκάλεσε προστριβές και εντάσεις, αλλά δικαιώθηκε στην κάλπη.
Πέρα από τις διαφορές μεταξύ των υποψηφίων –που εμφανίστηκαν έντονα κατά καιρούς ενόψει των εκλογών στην Κύπρο– και τις εντάσεις εντός της Δημοκρατικής Συσπείρωσης, από τις οποίες προέρχεται ο Χριστοδουλίδης, το πλήθος των δηλώσεων περί ενότητας που ήρθαν μετά την επικύρωση του νικητή είναι ενθαρρυντικές.
Άλλωστε, ο αντίπαλός του στον δεύτερο γύρο, ο συνάδελφος διπλωμάτης καριέρας Ανδρέας Μαυρογιάννης, ένας εξαιρετικά ευγενικός άνθρωπος που όχι μόνο τα πήγε πολύ καλά –καλύτερα απ’ ό,τι προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις– αλλά έδειξε αξιοπρέπεια και πολιτική καλλιέργεια.
Δεδομένης της αυξημένης ανάγκης για συναίνεση στη διαχείριση του Κυπριακού, όλοι πρέπει να αφήσουν στην άκρη τις προσωπικές τους αντιπαλότητες και να στηρίξουν τον όγδοο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας στις προσπάθειές του.
Η νίκη του Χριστοδουλίδη σηματοδοτεί την άνοδο της επόμενης γενιάς στην εξουσία. Δεν είναι μόνο ο νέος πρόεδρος που είναι νέος, αλλά έχει επίσης ορκιστεί μια νέα κυβέρνηση.
Με την πληγή του Κυπριακού ακόμα ανοιχτή, η σκυτάλη, λοιπόν, περνά στην επόμενη γενιά Κυπρίων και μπορεί κανείς να ελπίζει ότι θα πετύχει εκεί που οι άλλοι απέτυχαν.