Δύσκολος θα είναι ο δρόμος τόσο για την Αθήνα όσο και για την Άγκυρα για τη σύνταξη συμβιβασμού προκειμένου το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (ΑΟΖ) να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ωστόσο, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης φέρεται να είναι αποφασισμένος να διερευνήσει την προοπτική, παρά την πιθανή πολιτική αντιπαράθεση, ιδίως από δεξιά κόμματα της Βουλής.
Η ουσιαστική αλλαγή στη μεθοδολογία που εφαρμόζουν η Άγκυρα και η Άγκυρα προϋποθέτει τη μεταφορά της πρωτοβουλίας στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο, αυτό των υπουργών Εξωτερικών, και την τροποποίηση και θεματική διεύρυνση της διαδικασίας διερευνητικών επαφών – δηλαδή το φόρουμ στο οποίο τεχνικά ζητήματα που αφορούν συζητούνται θαλάσσιες ζώνες όπως τα χωρικά ύδατα.
Οι δύο ΥΠΕΞ, Γιώργος Γεραπετρίτης και Χακάν Φιντάν, θα συναντώνται σε τακτά χρονικά διαστήματα κάθε 2-3 μήνες για να παρακολουθούν την εξέλιξη των συζητήσεων στο πλαίσιο μιας διαδικασίας που ο Μητσοτάκης χαρακτήρισε «τολμηρή ατζέντα». Η πρώτη τους συνάντηση θα γίνει το καλοκαίρι, προκειμένου να υπάρξει συνεννόηση υψηλού επιπέδου πριν από πιθανή συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.
Ο δρόμος που έχει να διανύσει η Τουρκία είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της Ελλάδας για να συντάξει συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών προκειμένου να προσφύγει στη Χάγη. Πρώτον, σε έναν συμβιβασμό η Άγκυρα θα έπρεπε να αποδεχθεί τη γενική υποχρεωτική δικαιοδοσία του ICJ στη Χάγη.
Επιπλέον, θα πρέπει να αποδεχθεί τα αποτελέσματα που βασίζονται σε ερμηνεία της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS). Με βάση μια τέτοια γενική αποδοχή, η Τουρκία θα πρέπει επίσης να αποδεχθεί ότι τα νησιά έχουν τη δική τους υφαλοκρηπίδα, η οποία αλλάζει τη θεμελιώδη θέση της Άγκυρας ως μέσης γραμμής στο Αιγαίο μεταξύ των ακτών της ηπειρωτικής Ελλάδας και των τουρκικών ακτών.
Η ταξινόμηση αυτών των συζητήσεων είναι ακόμα ασαφής, καθώς τα τελευταία χρόνια, 64 γύροι διερευνητικών επαφών, πολυάριθμες συναντήσεις πολιτικού διαλόγου και πολλαπλές τεχνικές επαφές έχουν δημιουργήσει ένα συγκεχυμένο πλαίσιο. Ωστόσο, σε αυτό το πλαίσιο, οριοθετούνται σαφώς τα στενά καθορισμένα κυριαρχικά συμφέροντα.
Όταν ο Μητσοτάκης είπε στην πρόσφατη συνέντευξή του στον Σκάι ότι «οποιαδήποτε συμφωνία αυτού του τύπου μπορεί ενδεχομένως, ναι, να συνεπάγεται κάποιες παραχωρήσεις από ορισμένες θέσεις που μπορεί να αποτελέσουν το σημείο εκκίνησης μιας διαπραγμάτευσης», προφανώς άφηνε κάθε θέση που αγγίζει την κυριαρχία της Ελλάδας. και κυριαρχικά δικαιώματα.