Τεράστιο σοκ στην κοινή γνώμη έχουν προκαλέσει οι καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση που αναφέρθηκαν στα σπίτια της παιδικής φιλανθρωπικής οργάνωσης Κιβωτός του Κόσμου (Κιβωτός του Κόσμου). Όχι μόνο γιατί εκατοντάδες παιδιά έχουν μεγαλώσει στις έξι εγκαταστάσεις φιλοξενίας αυτής της ΜΚΟ σε όλη την Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά κυρίως γιατί η εικόνα που είχαν οι άνθρωποι για τον ιδρυτή της φιλανθρωπικής οργάνωσης, πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου, ήταν εντελώς διαφορετική, ξεκινώντας από το 2007, όταν δημιούργησε το πρώτο σπίτι στην αθηναϊκή συνοικία του Κολωνού.
Η εικόνα ήταν ουσιαστικά αυτή ενός αγίου που ζει ανάμεσά μας. Ένας ανιδιοτελής ιερέας που έχει αφιερώσει όλη του τη ζωή για να σώσει παιδιά που βρέθηκαν κακοποιημένα και παραμελημένα. Η φιλανθρωπική οργάνωση υποδέχτηκε παιδιά από σπασμένα σπίτια, εθισμένα στα ναρκωτικά, χωρισμένα από κακοποιούς γονείς και ψάχνουν να βρουν το δρόμο τους. Πώς λοιπόν ένας άντρας με «φωτοστέφανο» μετατρέπεται ξαφνικά σε τέρας που χτυπά και κακοποιεί σεξουαλικά τα παιδιά που υποτίθεται ότι προστάτευε; Πώς αφήσαμε έναν λύκο να φυλάει τα πρόβατα; Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει όλους, εάν οι ισχυρισμοί αποδειχθούν αληθείς.
Προφανώς, την πρωταρχική ευθύνη έχει το κράτος και οι ανεπαρκείς εγκαταστάσεις κοινωνικής πρόνοιάς του. Ενώ η δουλειά της είναι να προστατεύει τους πιο ευάλωτους και να μπορεί να εντοπίζει τους κινδύνους, αποδείχθηκε ανίκανη, επιτρέποντας –χωρίς αξιολόγηση, ελέγχους ή λογοδοσία– σε μια μικρή δομή 30 ατόμων στον Κολωνό να γίνει «αλυσίδα» με υποκαταστήματα στο Αθήνα, Πειραιάς, Ήπειρος, Χίος, Βόλος και Καλαμάτα μέσα σε 15 χρόνια. Αλλά και πάλι, πώς μπορεί κάποιος λογικός άνθρωπος να δεχτεί ότι τα 15 χρόνια που η Κιβωτός λειτουργούσε με τεράστια προβολή στην τηλεόραση και στις εφημερίδες, δεν ακούστηκαν ψίθυροι από παιδιά –ακόμα και από αυτά που ενηλικιώθηκαν– να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις αηδίες που καταγγέλλεται σήμερα.
Πώς είναι δυνατόν να μην υπήρξε ποτέ εξωτερικός συνεργάτης του φιλανθρωπικού ιδρύματος, εθελοντής, ψυχολόγος, κοινωνική λειτουργός, γιατρός, κάποιος που παρατήρησε ότι κάτι ύποπτο και εγκληματικό συνέβαινε πίσω από κλειστές πόρτες; Εξαίρεση αποτελούν οι τελευταίες καταγγελίες που υποβλήθηκαν στον Διαμεσολαβητή.
Χρειαζόμαστε ενδελεχή έρευνα από τις δικαστικές αρχές για να μάθουμε τι ακριβώς έχει συμβεί. Αυτά τα σοβαρά παράπονα έχουν βλάψει σοβαρά την εμπιστοσύνη που έχουν δείξει οι άνθρωποι τα τελευταία χρόνια σε φιλανθρωπικές οργανώσεις που ασχολούνται με την αλληλεγγύη και την πρόνοια που έχουν κάνει πράγματι πολύ σοβαρό και καλό έργο στην ελληνική κοινωνία.