Αφού όχι μόνο εδραίωσε τη θέση της ως τη μεγάλη πολιτική δύναμη της χώρας, αλλά ταυτόχρονα αύξησε περαιτέρω το ήδη τεράστιο χάσμα που τη χωρίζει από το δεύτερο και το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία επέστρεψε στην εξουσία με μεγαλύτερο ποσοστό από αυτό που είχε. στις εκλογές του 2019.
Από την πλευρά του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιστρέφει στη θέση του πρωθυπουργού δεσμευόμενος να προχωρήσει από την αρχή της δεύτερης θητείας του με μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται απεγνωσμένα η χώρα.
Θα προχωρήσει με πολλά διαφορετικά πρόσωπα στα υπουργεία. όχι απαραίτητα καινούργια καθώς πολλά θα εναλλάσσονται μεταξύ των διαφορετικών τμημάτων – παράδειγμα είναι ο Νίκος Δένδιας που μετακινείται από τις Εξωτερικές στην Άμυνα.
Ο Μητσοτάκης διόρισε περισσότερες γυναίκες στη νέα κυβέρνησή του, διορθώνοντας εν μέρει ένα λάθος που αναγνώρισε ότι είχε κάνει στην πρώτη του θητεία. Ωστόσο, κάποιοι θα αμφισβητούσαν εάν οι 15 γυναίκες που κατονόμασε στο υπουργικό του συμβούλιο, σε σύνολο 64 (υπουργοί, αναπληρωτές και υφυπουργοί), είναι αρκετές.
Όσον αφορά το μέλλον, υπάρχουν πολλές προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση, ορισμένες από τις οποίες είναι εξαιρετικά ευαίσθητες και καθοριστικές για το μέλλον της χώρας, επομένως απαιτούν την ευρύτερη δυνατή συναίνεση.
Οι σχέσεις με την Τουρκία είναι ένα από αυτά. Σε αυτό το μέτωπο, τους τελευταίους μήνες επικρατεί η αίσθηση ότι μεγάλοι διεθνείς παράγοντες, με σημαντική επιρροή σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, επιθυμούν την ολοκλήρωση της μακράς εκλογικής περιόδου και στις δύο χώρες – όπως συνέβη και με την Κύπρο. πριν από λίγους μήνες – να οδηγήσει στην εξομάλυνση των διμερών σχέσεων, προς όφελος των δύο πλευρών, αλλά και υπέρ της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή.
Ωστόσο, για κάθε τέτοια προσπάθεια να έχει πιθανότητες επιτυχίας, ανεξάρτητα από το πόσο ισχυρή είναι η κυβερνητική πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και 158 βουλευτές από τους 300, πρέπει να έχει την υποστήριξη ενός ευρύτερου τμήματος της κοινωνίας και των πολιτικό σύστημα.
Η πρωτοβουλία για τις κινήσεις που θα απαιτηθούν για να επιτευχθεί αυτή η συναίνεση ανήκει στον πρωθυπουργό.
Τούτου λεχθέντος, τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει επίσης να ενισχύσουν – αν όχι εκείνα στα άκρα του ιδεολογικού φάσματος, τότε σίγουρα τα δύο μεγάλα κόμματα της κεντροαριστεράς, τα οποία έχουν επίσης κυβερνητική εμπειρία και προσβλέπουν στην επιστροφή στην εξουσία κάποια στιγμή στο μέλλον.
Μια άλλη μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει η νέα κυβέρνηση είναι η αναθεώρηση του Συντάγματος, μια διαδικασία που απαιτεί ενισχυμένη πλειοψηφία 180 βουλευτών.
Και εδώ, θα πρέπει να υπάρχει κάποιο επίπεδο κατανόησης του τι θα συνεπάγεται η αναθεώρηση, καθώς και υποστήριξη από περισσότερα του ενός μέρη.