Οι υπουργοί Οικονομίας, Υγείας και Δικαιοσύνης θα είναι υπεύθυνοι για τις περισσότερες από τις κρίσιμες μεταρρυθμίσεις που θέλει να εφαρμόσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στη δεύτερη τετραετία του.
Και οι τρεις, ο Κωστής Χατζηδάκης στο υπουργείο Οικονομίας, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης στην Υγεία και ο Γιώργος Φλωρίδης στη Δικαιοσύνη, είναι έμπειροι αξιωματούχοι. Δεν είναι, ίσως, τυχαίο ότι οι δύο τελευταίοι διετέλεσαν και υπουργοί επί σοσιαλιστικής κυβέρνησης Κώστα Σημίτη (1996-2004) και θεωρήθηκαν αποτελεσματικοί.
Ο Μητσοτάκης, ο οποίος συχνά κατηγορείται για υπερβολικά συγκεντρωτική προσέγγιση της διακυβέρνησης, έδειξε ακριβώς αυτό στην πρώτη συνεδρίαση του νέου Υπουργικού Συμβουλίου την περασμένη Τετάρτη: κάθε υπουργός έλαβε έναν μπλε φάκελο που είχαν ετοιμάσει οι υπουργοί Επικρατείας Σταύρος Παπαψταύρου και Άκης Σκέρτσος με λεπτομέρειες των σχεδίων δράσης τους.
Οι υπουργοί καλούνται συλλογικά να εφαρμόσουν 120 μεταρρυθμίσεις, να φτάσουν τα 79 «ορόσημα» που σχετίζονται κυρίως με την εξασφάλιση κεφαλαίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και να εφαρμόσουν 859 επιχειρησιακές δράσεις.
Όσον αφορά την οικονομία, εκτός από την επίτευξη του περιζήτητου επενδυτικού βαθμού για το χρέος της Ελλάδας, βγαίνοντας από το καθεστώς σκουπιδιών για πρώτη φορά από το 2010, η κύρια πρόκληση θα είναι η εξασφάλιση σημαντικών αυξήσεων στους μισθούς τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Η μεταρρύθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) αποτελεί επίσης κορυφαία προτεραιότητα: οι αδυναμίες του αποκαλύφθηκαν από την πανδημία του Covid-19 και ήταν το κύριο θέμα όπου απήχησε η κριτική της αντιπολίτευσης, τόσο από τον αριστερό ΣΥΡΙΖΑ όσο και από το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ.
Επίσης, η βελτίωση της απονομής της δικαιοσύνης είναι ζωτικής σημασίας για την αντίληψη της κυβέρνησης από τους πολίτες, αλλά και καθώς η λειτουργία ή η δυσλειτουργία του δικαστικού συστήματος έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ίδια την οικονομία, συχνά τρομάζοντας τους πιθανούς επενδυτές.
Σε κάθε περίπτωση, για δεύτερη συνεχόμενη θητεία, θα εναπόκειται στην κυβέρνηση να πείσει τους πολίτες για τις αρμοδιότητές της: οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ότι, όταν αντιμετώπισε προβλήματα κατά την πρώτη θητεία, ήταν εξαιτίας των δικών της λαθών και όχι επειδή η αντιπολίτευση το επέκρινε ή επέβαλε τη δική της αφήγηση. Και, παραδέχονται, δεν θα υπάρξει παγκόσμια κρίση στην κλίμακα της πανδημίας που να την επικαλούνται ως δικαιολογία. Αλλά η διάσπαση της αντιπολίτευσης θα δώσει στην κυβέρνηση περισσότερες αναπνοές, πιστεύουν.