Η πρόσφατη αύξηση των εντάσεων στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο, όπου δεκάδες ειρηνευτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ τραυματίστηκαν σε επιθέσεις από Σέρβους κατά τη διάρκεια διαμαρτυριών κατά του διορισμού Αλβανών δημάρχων, υπενθυμίζει ότι η βαθιά ριζωμένη σύγκρουση στην καρδιά των Βαλκανίων δεν μπορεί να είναι επιλύεται εύκολα. Παρά τις προσπάθειες και τις ισχυρές πιέσεις από τις δυτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων της ΕΕ και των ΗΠΑ, ο δρόμος για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Σέρβων και Αλβανών θα είναι μακρύς και θα σηματοδοτείται από περιοδικές εθνικιστικές εκρήξεις. Το χάσμα μεταξύ των δύο πλευρών είναι βαθύ, που τροφοδοτείται από μια ιστορία αιματοχυσίας και εδραιωμένης εχθρότητας, που διαιωνίζεται από τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις στην περιοχή.
Οι συνεχιζόμενες συγκρούσεις στο σερβοκρατούμενο βόρειο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου έχουν εγείρει ανησυχίες μεταξύ μεγάλων γεωπολιτικών παραγόντων στην περιοχή, όπως οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ρωσία, οι οποίοι έχουν σημαντικά συμφέροντα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Έχουν ενεργήσει γρήγορα για να αποτρέψουν τα χειρότερα σενάρια, καθένα από τα οποία καθοδηγείται από τα δικά του κίνητρα.
Δεδομένου του γεωπολιτικά ασταθούς περιβάλλοντος που προκύπτει από την ουκρανική κρίση, είναι επιτακτική ανάγκη να αποτραπεί οποιαδήποτε ανάφλεξη του τριγώνου Κοσσυφοπεδίου-Σερβίας-Βοσνίας, καθώς όλοι φοβούνται ότι θα μπορούσε να προκαλέσει μια ευρύτερη σύγκρουση.
Είναι ενδιαφέρον ότι αυτή τη φορά η βία στο Κοσσυφοπέδιο έχει τραβήξει την προσοχή της Κίνας. Ενώ το Πεκίνο είχε προηγουμένως διατηρήσει σχετικά χαμηλό προφίλ σχετικά με το Κοσσυφοπέδιο, τοποθετώντας τον εαυτό του υπέρ της εδαφικής ακεραιότητας της Σερβίας «κατ’ αρχήν» και απέχοντας από κρίσιμες ψηφοφορίες στα Ηνωμένα Έθνη και άλλα διεθνή φόρουμ, η πρόσφατη εμπλοκή του δεν προκαλεί έκπληξη για όσους παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις. Η περιοχή έχει μεγάλη σημασία ως οδός διέλευσης για τη μεταφορά κινεζικών εμπορευμάτων από το ελληνικό λιμάνι του Πειραιά προς τις αγορές της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Εκτός από τη χρήση του για διαμετακομιστικούς σκοπούς, η Κίνα έχει πραγματοποιήσει στρατηγικές επενδύσεις υποδομής στη Σερβία, τη Βοσνία, το Μαυροβούνιο και την Αλβανία, αν και με όρους εκμετάλλευσης. Επιπλέον, η Κίνα πουλά όπλα στο Βελιγράδι.
Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε αναταραχή, ιδιαίτερα εάν κλιμακωθεί σε στρατιωτική σύγκρουση, θα είχε σημαντικό αντίκτυπο στα κινεζικά συμφέροντα. Κατά συνέπεια, είναι πρόθυμοι να προστατεύσουν τις επενδύσεις και τις στρατηγικές τους πρωτοβουλίες στα Δυτικά Βαλκάνια, που συχνά αναφέρονται ως το «κεφάλι του δράκου» της Πρωτοβουλίας Belt and Road. Επιπλέον, υπάρχουν γεωπολιτικοί παράγοντες που παίζουν, ειδικά που σχετίζονται με την Ταϊβάν. Η Κίνα βλέπει την Ταϊβάν ως δικό της έδαφος, όπως το Βελιγράδι βλέπει το Κοσσυφοπέδιο. Εάν η διεθνής κοινότητα αποδεχόταν και αναγνωρίσει επίσημα την πλήρη απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου, θα δημιουργούσε ερωτήματα σχετικά με το γιατί η ίδια αρχή δεν θα έπρεπε να ισχύει για την Ταϊβάν. Αυτό χρησιμεύει ως πρόσθετος λόγος για το αυξημένο ενδιαφέρον και την υποστήριξη της Κίνας για τους Σέρβους στο Κοσσυφοπέδιο.