Το ταλέντο της υποκριτικής είναι δώρο εξ ουρανού. Φαίνεται εκθαμβωτικό σε κάθε στιγμή και σε κάθε περίσταση. Ένα παράδειγμα είναι ο Νότης Μηταράκης, ο νέος υπουργός Προστασίας του Πολίτη και πρώην υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, υφυπουργός Εργασίας και υφυπουργός Ανάπτυξης.
Έγραψα εδώ την Πέμπτη για την εκ περιτροπής πρωθυπουργία, η οποία, ειλικρινά, δεν έχει καμία σχέση με το μπάσκετ. Στο μπάσκετ, και σε όλα τα αθλήματα, όταν τελικά παίζουν οι παίκτες που συνήθως ζεσταίνουν τον πάγκο, μπαίνουν στη γνωστή τους θέση. Κανένας προπονητής δεν απαιτεί από έναν πλέι μέικερ να παίζει πάουερ φόργουορντ ή έναν σούτινγκ γκαρντ για να γίνει σέντερ.
Το άθλημα της πολιτικής, ωστόσο, έχει τους δικούς του κανόνες – δύσκολους να κατανοήσουν οι κοινοί θνητοί. Γι’ αυτό βλέπουμε κομματικά στελέχη που κατάφεραν να περάσουν από τρεις, τέσσερις και πέντε υφυπουργικές και υπουργικές θέσεις πριν καν φτάσουν στη μέση ηλικία. Μπορεί να μην έχουν αφήσει πουθενά την «προσωπική τους σφραγίδα», αλλά στο σπίτι τους έχουν μια καλή συλλογή από στρογγυλές σφραγίδες από τα διάφορα πόστα στα οποία υπηρέτησαν, που δηλώνουν εξουσία και κύρος.
Εφόσον η χώρα τους παρακαλούσε να υπηρετήσουν ως τερματοφύλακες και σέντερ μπακ και σέντερ φορ, δεν είχαν δικαίωμα να αρνηθούν, λέγοντας ότι τέτοιοι πολυτάλαντοι άνθρωποι υπάρχουν μόνο στο ποδόσφαιρο. Θυσιάστηκαν, παρά τον κίνδυνο αποτυχίας.
Ο πολυτάλαντος Μηταράκης αποκάλυψε το υποκριτικό του ταλέντο όταν εμφανίστηκε στην τηλεόραση ως guest star ενός λεπτού στη δραματική σειρά «Παγιδευμένοι». Έπαιξε τον υπουργό στη σειρά και πραγματικά είχε μπει στον ρόλο. Υποδύεται και τον υπουργό τώρα, με εντυπωσιακή υποκριτική δεινότητα. Πριν από δέκα μέρες, με το μακάριο βλέμμα της απόλυτης βεβαιότητας, ανακοίνωσε την κατάργηση της πολυδιαφημισμένης πανεπιστημιακής αστυνομίας. Και με το ίδιο ακριβώς βλέμμα ανακοίνωσε λίγες μέρες αργότερα ότι μετά από ώριμη σκέψη (όχι τη δική του φυσικά) ουσιαστικά δεν καταργείται η εν λόγω αστυνομική δύναμη. Ήταν ατάραχος, σαν ηθοποιός του θεάτρου, παρά την άκομψη απομάκρυνση από τον πρωθυπουργό.
Αλλά είναι κρίμα που ο υπουργός δεν επέμεινε στη δημιουργία έφιππου αστυνομικού τμήματος, όπως πρότεινε ως αντικαταστάτη στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Ωστόσο, η ιστορία έχει να του προσφέρει μια λύση. Όπως διαβάζουμε στην «Ιστορία του Τακτικού Στρατού 1821-1833» του Χρήστου Βυζαντίου, σχηματίστηκε στην Επανάσταση μια «παρέα άλογων ιππέων», με διοικητή έναν «νεαρό αριστοκράτη Ιταλό». Γιατί να μην κάνει το ίδιο και ο Μηταράκης, αφού του αρέσει τόσο πολύ η ιδέα; Το 41% που κέρδισε η κυβέρνηση στις εκλογές οδήγησε σε μια πληθώρα αλαζονικών υπουργών. Θα μπορούσαν ακόμη και να σχηματίσουν ένα σύνταγμα άλογων ιππέων.