Η υπόθεση σεξουαλικής κακοποίησης στην οποία εμπλέκεται μια 12χρονη στην Αθήνα και η μητέρα της που κατηγορείται για μαστροπεία έχει πυροδοτήσει δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα για ελλείψεις σχετικά με την κακοποίηση παιδιών.

Σε μια πρόσφατη έρευνα σε παιδιά ηλικίας 11, 13 και 16 ετών (Επιδημιολογική Μελέτη BECAN), το 76,37% είπε ότι είχε βιώσει κακοποίηση και το 15,84% είχε βιώσει σεξουαλική κακοποίηση.

«Το σχολείο είναι όπου τα παιδιά κοινωνικοποιούνται, όπου περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους. Το νομικό πλαίσιο για την ενδοοικογενειακή βία βάζει τους εκπαιδευτικούς στο επίκεντρο της διαδικασίας προστασίας του παιδιού», λέει στην Καθημερινή η κλινική ψυχολόγος Τίνια Απέργη.

Μαρτυρίες εκπαιδευτικών και στοιχεία από κοινωνικούς φορείς δείχνουν ότι οι δάσκαλοι είναι διστακτικοί ενώ οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί είναι ανεπαρκείς.

«Ο νόμος είναι σαφής», είπε η Ηλέκτρα Κουτσούκου, δικηγόρος με διδακτορικό στα δικαιώματα του παιδιού και συνεργάτης της Εταιρείας ELIZA κατά της Παιδικής Κακοποίησης. Πρόσθεσε ότι όταν οι δάσκαλοι ενημερώνονται για ενδοοικογενειακή βία σε βάρος ενός μαθητή, πρέπει να ενημερώσουν αμέσως τον διευθυντή του σχολείου, ο οποίος με τη σειρά του πρέπει να αναφέρει την παράβαση στον αρμόδιο εισαγγελέα ή στην πλησιέστερη αστυνομική αρχή.

Όταν υπάρχουν ανησυχητικά σημάδια, το πρώτο βήμα είναι η ενημέρωση των γονέων. Ωστόσο, μερικές φορές οι γονείς είναι η αιτία του προβλήματος. Και για να δει ψυχολόγος το παιδί χρειάζεται η γονική έγκριση.

Τα στοιχεία του Υπουργείου Παιδείας δείχνουν ότι υπάρχουν 2.996 ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί για 13.201 σχολεία γενικής εκπαίδευσης.