Ο John Kenneth Galbraith στο βιβλίο του «The Economics of Innocent Fraud» απεικόνισε την εμπειρία του στη ζωή του στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα με μια καυστική κριτική των πραγμάτων όπως έχουν σήμερα. Συγκεκριμένα, σήμανε τον κώδωνα του κινδύνου για το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ της πραγματικότητας και της «συμβατικής σοφίας» και για το πώς φτάσαμε σε ένα σημείο όπου έχουμε παραδοθεί στην ιδιοτελή πεποίθηση και στην «επινοημένη ανοησία» ή, πιο απλά, στην αθώα απάτη. Αυτό έγινε σε βάρος της οικονομίας, της αποτελεσματικής κυβέρνησης και του επιχειρηματικού κόσμου.
Υπάρχουν ορισμένοι παραλληλισμοί με τη σκέψη του και την Αλληγορία του Σπηλαίου του Πλάτωνα, η οποία είναι μια από τις μεγαλύτερες ιστορίες της φιλοσοφίας και εξηγεί την ύπαρξη των δύο κόσμων, δηλαδή του αισθητού κόσμου (που είναι αυτός που είναι γνωστός μέσω των αισθήσεων) και του νοητού κόσμου. (που γίνεται αντιληπτό μέσω της γνώσης χωρίς την παρέμβαση των αισθήσεων), σε μεγάλο βαθμό σε ευθυγράμμιση με τη διάκριση του Galbraith μεταξύ πραγματικότητας και «συμβατικής σοφίας». Η εξαπάτηση (ή η αθώα απάτη) είναι η κινητήρια δύναμη αυτής της διάκρισης που μπορεί να έχει βαθύ αντίκτυπο στην ανθρώπινη ζωή σύμφωνα με τον Πλάτωνα, καθώς επιφανειακές απόψεις που δεν υπόκεινται σε αμφισβήτηση προκαλούν την επικράτηση του ψεύδους στο διηνεκές.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι λίγες κοινωνίες καταφέρνουν να προχωρήσουν στο στάδιο ενός κατανοητού κόσμου απελευθέρωσης, που επιτυγχάνεται μέσω της αμφισβήτησης, της έρευνας και της μελέτης. Πράγματι, αυτό ποικίλλει μεταξύ των εθνικών συνόρων σύμφωνα με διάφορους κοινωνικούς και οικονομικούς δείκτες (π.χ. οικονομική ελευθερία, διαφθορά, ηθική και δικαιοσύνη, καθεστώς δημοκρατίας και άλλα). Για παράδειγμα, η Αυστραλία, η οποία φιλοξενεί μια μεγάλη ελληνική διασπορά, θα θεωρούνταν με βάση τέτοιους δείκτες απόδοσης ως μέρος του κατανοητού κόσμου σε σύγκριση με τον λογικό κόσμο που χαρακτηρίζει την Ελλάδα. Οι πρόσφατες ελληνικές εκλογές έδωσαν κάποιες γνώσεις σχετικά με το πώς οι άνθρωποι μπορούν να επιλέξουν να ταλαντεύονται μεταξύ αυτών των δύο κόσμων υπό την επίδραση ενός πολιτικού τοπίου που προωθεί το λογικό (Ελλάδα) παρά το κατανοητό (Αυστραλία).
Πέρα από τις ελληνικές εκλογές που χαρακτηρίστηκαν από απάθεια των ψηφοφόρων της ελληνικής διασποράς, η πίεση που πρέπει να ασκηθεί στην Ελλάδα είναι η διαμόρφωση πολιτικής, η οποία είναι συνεπής και πληροί σημεία αναφοράς βέλτιστων πρακτικών, με εκείνα του κατανοητού κόσμου και όχι του λογικού κόσμου. της πελατειακής πολιτικής. Η κατανοητή δημόσια πολιτική σχετίζεται με τη λήψη αποφάσεων που επηρεάζουν μια κοινότητα ή ένα έθνος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ανάλογα με τον αντίκτυπο ή το εύρος τους. Υπό αυτή την έννοια, οι μεταρρυθμίσεις πολιτικής ή/και νόμου πρέπει να βασίζονται σε σχεδιασμό, μελέτη, ανάλυση, διαβούλευση και συναίνεση, μεταξύ άλλων παραγόντων, που διασφαλίζουν απόλυτη συνοχή και διαφάνεια. Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται εδώ και πολλά χρόνια από πολιτικούς που κάνουν δηλώσεις ή προτάσεις χωρίς καμία απολύτως τεκμηριωμένη υποστήριξη, δημιουργώντας αβεβαιότητα και ανησυχία στην κοινωνία, οδηγώντας σε σοβαρά προβλήματα δημόσιας τάξης, διαφωνίες, επιθέσεις κατά των θεσμών και των ανθρώπων που τους εκπροσωπούν.
Το να παραμερίσουμε την εγγενή μεροληψία στη συζήτηση ότι τα γραφειοκρατικά εμπόδια από μόνα τους οδήγησαν σε απάθεια των ψηφοφόρων της διασποράς είναι ένα επιχείρημα που δεν βασίζεται σε στοιχεία και επομένως στερείται συνοχής. Εάν νιώθουμε ως διασπορά ότι η ελληνική γραφειοκρατία συνέβαλε σε αυτό το αποτέλεσμα της απάθειας των ψηφοφόρων, τότε ως διασπορά πέρα από τις εκλογές θα πρέπει να ασκήσουμε και την «καυστική» κριτική μας σε όλες τις πτυχές της γραφειοκρατίας που έχουν δημιουργηθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Διαφορετικά, απλώς ταλαντευόμαστε ως ψηφοφόροι από έναν κατανοητό προς τον αισθητό κόσμο, όπως περιγράφεται από τον Πλάτωνα στην Αλληγορία του Σπηλαίου και τον Τζον Κένεθ Γκάλμπρεϊθ στο βιβλίο του «The Economics of Innocent Fraud».
Ο Δρ Steve Bakalis είναι ειδικός στη διεθνή επιχειρηματική εκπαίδευση και διαχείριση. Έχει πραγματοποιήσει συμπληρωματικά ραντεβού με το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας, το Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας και ραντεβού σε πανεπιστήμια της Ασίας-Ειρηνικού και της Περιοχής του Κόλπου.