Κανείς δεν παρακολουθούσε τον αείμνηστο εκδότη Γιώργο Τράγγα όταν συγκέντρωνε την τεράστια και δήθεν παράνομη περιουσία του. Όταν λέμε «να τον παρακολουθώ» δεν εννοούμε με υποκλοπές και τέτοια. Αναφερόμαστε στην Επιτροπή Ελέγχου Βουλευτών και Πολιτικών Κομμάτων, η οποία φαίνεται να είναι η πρώτη που εκπλήσσεται μόλις αποκαλυφθεί ένα σκάνδαλο.
Αυτό συνέβη με τον βουλευτή των Γρεβενών της Νέας Δημοκρατίας Ανδρέα Πάτση και το ίδιο ισχύει πλέον και με την πρώην ευρωβουλευτή Εύα Καϊλή. Μόλις οι εφημερίδες γράφουν για κάποια ένδειξη διαφθοράς, η επιτροπή σπεύδει να διενεργήσει έλεγχο –αυτόν που έπρεπε να κάνει για να είχαμε αποφύγει εξαρχής πρακτικές διαφθοράς. Η διαδικασία υποβολής δήλωσης περιουσίας (γνωστή στα ελληνικά ως «πόθεν έσχες») υποτίθεται ότι είναι προληπτική, αλλά η επιτροπή ενεργεί σαν τον ιατροδικαστή που εμφανίζεται μετά τη δολοφονία για να πει: «Είναι προφανές ότι ο Χ λάμβανε δωροδοκία».
Το περίεργο είναι ότι σε αυτή την 11μελή επιτροπή συμμετέχουν πολλοί δικαστές, μεταξύ των οποίων ο αντιπρόεδρος και ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Και όμως, στην ομιλία του πριν από μια συνεδρίαση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων το περασμένο Σαββατοκύριακο, όπου επέκρινε τα ΜΜΕ που επέκριναν τον αργό ρυθμό των δικαστικών ερευνών στην Ελλάδα, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος δεν ανέφερε τα κενά στον νόμο που επιτρέπει μεγάλα ψάρια για να μην πιαστούν. Αντίθετα, μίλησε για «την αναποτελεσματικότητα του νόμου για τα μέσα ενημέρωσης». Ίσως επειδή οι παραβάτες του δεν πυροβολούνται επί τόπου.
Αλλά η κυβέρνηση φρόντισε να έχει το νομικό οπλοστάσιο για να φιμώσει οποιεσδήποτε αποκαλύψεις σχετικά με αυτήν την άθλια υπόθεση. Είναι το άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα για τη διάδοση ψευδών ειδήσεων. Το σκεπτικό της κυβέρνησης είναι το εξής: Η χώρα, λέει, χρειάζεται «πολιτική σταθερότητα». Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις δημοσκοπήσεις, στις οποίες οι κυβερνώντες συντηρητικοί προηγούνται με μεγάλη διαφορά. Από την άλλη, όλες οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών χαρακτηρίζονται «παραμύθια», «μύθος του Αισώπου», «αφηγήσεις» κ.λπ.
Όμως τέτοιες ειδήσεις «είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχία ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία», τομείς που η κυβέρνηση διαχειρίζεται με επιτυχία, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Μέχρι να αποκαλυφθεί η αλήθεια ή το ψέμα αυτών των αποκαλύψεων, η κυβέρνηση μπορεί να επιβάλει ποινές φυλάκισης και πρόστιμα στους εκδότες, ώστε ο Ντογιάκος να είναι ικανοποιημένος.
Σοβαρά, πρέπει να γίνονται εκτενείς φορολογικοί έλεγχοι πάντα και παντού και όχι «σε αυτούς τους λίγους» που «ειρωνεύονται και δυσφημούν δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς», όπως μας είπε ο Ντογιάκος το περασμένο Σάββατο. Δεν μπορούμε να μιλάμε για κράτος δικαίου σε μια χώρα όταν ο ανώτατος εισαγγελέας δηλώνει –και μάλιστα δημόσια– την ανάγκη επιλεκτικής εφαρμογής του νόμου «σε εκείνους τους λίγους» που δικαίως ή αδίκως τον ενοχλούν.