Οι αστρονόμοι που αναζητούν αστεροειδείς μέτριου μεγέθους που θα μπορούσαν να εξατμίσουν μια πόλη ή πιο ογκώδη θηρία που θα μπορούσαν να αποστειρώσουν την επιφάνεια της Γης εντόπισαν μια νέα πιθανή απειλή. Αλλά δεν υπάρχει άμεση ανάγκη ανησυχίας – θα περάσουν πολλές γενιές μέχρι να αποτελέσει κίνδυνο για τον πλανήτη μας.

Η ανίχνευση αχαρτογράφητων διαστημικών πετρωμάτων βασίζεται στην κατασκοπευτική ηλιακή ακτινοβολία που αστράφτει από τις επιφάνειές τους. Αλλά μερικοί αστεροειδείς καταλαμβάνουν γωνιές του ουρανού στις οποίες η λάμψη του ήλιου τους πνίγει και, σαν κάρβουνα που πετάνε μπροστά από μια θερμοπυρηνική φωτιά, σβήνουν από το οπτικό πεδίο.

Πέρυσι, με την ελπίδα να βρεθούν αστεροειδείς καλυμμένοι από υπερβολικό ηλιακό φως, μια διεθνής ομάδα αστρονόμων επέλεξε μια κάμερα που σχεδιάστηκε κυρίως για να διερευνήσει τη διαβόητη άπιαστη σκοτεινή ενέργεια του σύμπαντος. Σε μια ανακοίνωση τη Δευτέρα, βασισμένη σε μια έρευνα που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο στο The Astronomical Journal, οι ερευνητές ανακοίνωσαν την ανακάλυψη τριών νέων βλημάτων που πνίγηκαν από το φως.

Ένα από αυτά, το 2022 AP7, έχει μήκος περίπου 1 μίλι και η τροχιά του διασχίζει το μονοπάτι της Γης γύρω από τον ήλιο, πλησιάζοντας έως και 4,4 εκατομμύρια μίλια από την ίδια τη Γη – δυσάρεστα κοντά στα κοσμικά πρότυπα (αν και πολύ πιο μακριά από το φεγγάρι της Γης). Αυτό καθιστά το 2022 AP7 «τον μεγαλύτερο δυνητικά επικίνδυνο αστεροειδή που βρέθηκε τα τελευταία οκτώ περίπου χρόνια», δήλωσε ο Σκοτ ​​Σέπαρντ, αστρονόμος στο Ινστιτούτο Επιστήμης Carnegie στην Ουάσιγκτον, DC και συγγραφέας της μελέτης.

Μετά την ανακάλυψη του αστεροειδούς τον Ιανουάριο, πρόσθετα παρατηρητήρια μελέτησαν την κίνησή του και άλλοι αστρονόμοι τον εντόπισαν αναδρομικά σε παλαιότερες εικόνες. Αυτό το σύνολο δεδομένων κατέστησε σαφές ότι δεν θα επισκέπτεται τη Γη τον επόμενο αιώνα, και ίσως πολύ περισσότερο.

«Υπάρχει μια εξαιρετικά χαμηλή πιθανότητα αντίκτυπου στο άμεσο μέλλον», δήλωσε η Tracy Becker, πλανητολόγος στο Southwest Research Institute που δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Αλλά η βαρυτική έλξη των αντικειμένων γύρω από το ηλιακό σύστημα – συμπεριλαμβανομένου του πλανήτη μας – διασφαλίζει ότι οι αστεροειδείς που διασχίζουν τη Γη δεν θα χορεύουν με τον ίδιο τρόπο για πάντα. Ο αστεροειδής 2022 AP7 δεν αποτελεί εξαίρεση. «Με την πάροδο του χρόνου, αυτός ο αστεροειδής θα γίνεται όλο και πιο φωτεινός στον ουρανό καθώς αρχίζει να διασχίζει την τροχιά της Γης όλο και πιο κοντά στο σημείο που βρίσκεται στην πραγματικότητα η Γη», είπε ο Σέπαρντ.

Είναι πιθανό ότι «τα επόμενα χιλιάδες χρόνια θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πρόβλημα για τους απογόνους μας», είπε ο Άλαν Φιτζσίμονς, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο Queen’s του Μπέλφαστ που δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Και αν, στο πιο άτυχο χρονοδιάγραμμα, το 2022 AP7 επηρεάσει τελικά τη Γη;

«Αυτό είναι αυτό που λέμε δολοφόνος πλανητών», είπε ο Σέπαρντ. «Αν αυτό χτυπήσει τη Γη, θα προκαλούσε καταστροφή σε ολόκληρο τον πλανήτη. Θα ήταν πολύ κακό για τη ζωή όπως το ξέρουμε».

Αλλά καθώς είμαστε ασφαλείς για πολλές γενιές, η τροχιά αυτού του αστεροειδούς δεν είναι το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του. «Το ενδιαφέρον με το 2022 AP7 είναι το σχετικά μεγάλο μέγεθός του», δήλωσε η Cristina Thomas, πλανητική αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Αριζόνα που δεν συμμετείχε στη μελέτη. Η ύπαρξή του υποδηλώνει ότι άλλοι ελέφαντα αστεροειδείς, καλυμμένοι από την λάμψη του ήλιου, παραμένουν ανησυχητικά ανεξερεύνητοι.

Σήμερα, οι αστρονόμοι που αναζητούν δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς – εκείνους που πλησιάζουν τουλάχιστον 4,6 εκατομμύρια μίλια στη Γη και είναι πολύ χοντροί για να αποτεφρωθούν χωρίς επεισόδια από την ατμόσφαιρά μας – επικεντρώνονται στην εύρεση πετρωμάτων περίπου 460 πόδια. Είναι πιθανότατα δεκάδες χιλιάδες από αυτούς και έχουν εντοπιστεί λιγότερες από τις μισές. Θα μπορούσαν να προκαλέσουν καταστροφές σε κλίμακα χώρας. Τέτοιες απειλές έχουν παρακινήσει τη NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες να αναπτύξουν αποστολές πλανητικής άμυνας όπως το DART, το διαστημόπλοιο που προσάρμοσε επιτυχώς την τροχιά ενός μικρού, μη απειλητικού αστεροειδούς τον Σεπτέμβριο.

Οι περισσότεροι αστεροειδείς που έχουν μήκος δύο τρίτα του μιλίου και μεγαλύτεροι – πολύ λιγότερο συνηθισμένοι, αλλά ικανοί για παγκόσμια καταστροφή – έχουν ήδη βρεθεί. Αλλά «ξέρουμε ότι κάποιοι είναι ακόμα εκεί έξω για να βρουν», είπε ο Fitzsimmons.

Αρκετοί αναμφίβολα ταξιδεύουν κρυφά κοντά στον Ερμή και την Αφροδίτη. Αλλά είναι «απίστευτα δύσκολο να ανακαλύψουμε αντικείμενα στο εσωτερικό της τροχιάς της Γης με τα σημερινά τηλεσκόπια ανακάλυψης», είπε ο Thomas. Τις περισσότερες ώρες της ημέρας, ο ήλιος τυφλώνει τα τηλεσκόπια της Γης και τα αντικείμενα μπορούν να κυνηγηθούν μόνο σε λίγα λεπτά γύρω από το λυκόφως.

Για να ξεπεράσουν αυτόν τον περιορισμό, οι αστρονόμοι που εντόπισαν το 2022 AP7 βασίστηκαν στην Κάμερα Σκοτεινής Ενέργειας στο τηλεσκόπιο 4 μέτρων Víctor M. Blanco στη Χιλή. Όχι μόνο μπορεί να εξετάσει μεγάλες περιοχές του ουρανού, αλλά είναι επίσης αρκετά ευαίσθητο ώστε να βρει αμυδρά αντικείμενα που τυλίγονται από το φως του ήλιου. Μέχρι στιγμής, η κάμερα έχει βρει δύο επιπλέον αντικείμενα κοντά στη Γη: έναν πλανητοκτόνο σε μέγεθος, του οποίου η τροχιά δεν διασχίζει ποτέ την τροχιά της Γης, αλλά τον φέρνει πιο κοντά στον ήλιο από οποιονδήποτε άλλο γνωστό αστεροειδή, πυρπολώντας την επιφάνειά του σε θερμοκρασίες αρκετά ακραίες για να υγροποιήσει τον μόλυβδο. και ένας μικρότερος βράχος σε μέγεθος country που δεν ενέχει κανένα κίνδυνο.

Οι δυνατότητες της έρευνας του λυκόφωτος θα επισκιαστούν τελικά από την αποστολή Near-Earth Object Surveyor της NASA. Εκτοξεύοντας αργότερα αυτή τη δεκαετία, αυτό το υπέρυθρο παρατηρητήριο σε τροχιά της Γης θα κοιτάξει την λάμψη του ήλιου και θα βρει τους περισσότερους από τους επικίνδυνους αστεροειδείς που έχουν χάσει άλλες έρευνες.

«Θέλουμε να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να μην εκπλαγούμε», είπε ο Τόμας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν αυτές οι έρευνες: για να βρούμε αστεροειδείς που επηρεάζουν τη Γη πολλές ζωές εκ των προτέρων, έτσι ώστε, μέσω ενεργητικών παραγόντων ή πυρηνικών εκρήξεων, να μπορούμε να στείλουμε αυτά τα τέρατα πίσω στις σκιές.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στους New York Times.