Πρωτοβουλίες για την προώθηση αστικών λαχανόκηπων υπήρξαν και στο παρελθόν στην Ελλάδα, με ορισμένες δημοτικές αρχές να παραμερίζουν μερικά αγροτεμάχια για άτομα που θέλουν να καλλιεργήσουν τις δικές τους ντομάτες, μαρούλια και άλλα προϊόντα.

Ωστόσο, πριν από λίγες μέρες, ο φορέας διαχείρισης του πάρκου Αντώνης Τρίτσης της πρωτεύουσας ανακοίνωσε ένα νέο φιλόδοξο έργο –πιθανώς το μεγαλύτερο του είδους του στην Ελλάδα– που όχι μόνο θα ωφελήσει τους κατοίκους χαμηλού εισοδήματος της γύρω περιοχής, αλλά θα έρθει και ως ανάσα φρέσκου αέρα για το ίδιο το πάρκο. Μέρος της έκτασης 120 στρεμμάτων του πάρκου θα δανειστεί σε οικογένειες, ώστε να μπορούν να διατηρήσουν το δικό τους έμπλαστρο λαχανικών. Το πρόγραμμα, σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, προβλέπει φύτευση 10 στρεμμάτων.

Ο ρόλος του πανεπιστημίου είναι συμβουλευτικός, με τους καθηγητές και τους φοιτητές του να είναι σε ετοιμότητα για να δώσουν συμβουλές σχετικά με τα φυτά που θα αναπτυχθούν καλύτερα σε αυτό το συγκεκριμένο μικροκλίμα.

Η πρώτη φορά που είδα τέτοιους αστικούς κήπους ήταν πριν από αρκετά χρόνια, στη Γερμανία και την Ολλανδία. Η αρχική μου αντίδραση ήταν φυσικά έκπληξη. Αυτές οι δύο χώρες, όπως και πολλές άλλες στην Ευρώπη, είχαν κατανοήσει τα οφέλη της αστικής γεωργίας πριν από δεκαετίες. Είναι μια πρακτική που βοηθά στην ελάφρυνση του βάρους των φτωχών νοικοκυριών, ενισχύει τον δεσμό των αστικών κατοίκων με τη φύση, δημιουργεί θύλακες πρασίνου, ενισχύει τη δημιουργικότητα και τη συνεργασία και, σε ορισμένες περιπτώσεις, εμποδίζει την περαιτέρω αστικοποίηση.

Εάν το πείραμα στο πάρκο Τρίτση πετύχει, μπορεί να χρησιμεύσει ως εφαλτήριο για περισσότερες πρωτοβουλίες αυτού του είδους. Υπάρχουν πολλές άκτιστες εκτάσεις σε όλη την πρωτεύουσα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν – και από πολλές απόψεις, θα ήταν μια νίκη για όλους μας.