Χωρίς να εντοπίσει το πολιτικό μας ραντάρ, ο μετεωρίτης «Νίκη του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος» έπεσε στο κατώφλι του Κοινοβουλίου στις εκλογές της Κυριακής. Και ακόμη και τότε, ήταν σαν να μην μπορούσε κανείς να πιστέψει αυτό που έδειχναν τα charts στις συζητήσεις του τηλεοπτικού πάνελ. Δεν έγινε σχεδόν καμία αναφορά για το νεοσύστατο κόμμα. Κι όμως, παρά την έκπληξη της 21ης Μαΐου, η αυτοαποκαλούμενη «Νίκη» («Nike/Niki» στα ελληνικά) έχει βαθιές ρίζες στην κοινωνία μας. Από πριν τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους, από τις αποκαλυπτικές «προφητείες» που προανήγγειλαν την ελευθερία των υπόδουλων Ελλήνων και την αποκατάσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με τη βοήθεια των Ρώσων.
Από την εποχή του πρώτου μας βασιλιά, του Όθωνα, ένα ισχυρό υπόγειο ρεύμα μεσσιανισμού διέρρευσε στην κοινωνία, τροφοδοτώντας την καταδίκη των εχθρών της Ορθοδοξίας και του έθνους (άλλες θρησκείες, Διαφωτιστές, Τούρκοι, «Φράγκοι» και άλλοι). Κατά καιρούς επιτέθηκε ακόμη και στην Εκκλησία, όταν, σύμφωνα με τους επικριτές της, δεν έδειξε το κατάλληλο σθένος στον αγώνα για πίστη και έθνος. Στις πρώτες του δηλώσεις μετά τις εκλογές (στο Mega Channel), ο αρχηγός της Νίκης, Δημήτρης Νάτσιος, αναφέρθηκε στον Γιάννη Μακρυγιάννη, έναν από τους στρατηγούς της Ελληνικής Επανάστασης και μια από τις «αποκαλυπτικές» φιγούρες που κατά καιρούς βγαίνουν στην επιφάνεια. Μεταξύ αυτών είναι οι μοναχοί Κοσμάς Φλαμιάτος και Χριστόφορος Παπουλάκος και, στα τέλη του 19ου αιώνα, ο θεολόγος Απόστολος Μακράκης. Όλοι τους πίεζαν για σταυροφορίες ενάντια στην ξένη επιρροή, για την υποστήριξη της Ορθοδοξίας και της Ρωσίας, υπερασπίζοντας τον «καθαρό» λαό ενάντια στην «διεφθαρμένη» ηγεσία. Όπως λέει σήμερα η Νίκη, «εν μέσω της άθλιας παρακμής της Πατρίδας μας, μόνο οι μεγάλες συμμορίες του καθεστώτος των πολιτικών κομμάτων είναι χαρούμενες και ευκατάστατες». Σε μια άλλη σύγχρονη ανατροπή σε μια παράδοση καχυποψίας και θεωριών συνωμοσίας, το νέο κόμμα είναι επίσης σθεναρά αντίθετο στους εμβολιασμούς.
Χωρίς αμφιβολία, τα μέλη της ηγεσίας και οι υποστηρικτές της Νίκης έχουν τις καλύτερες προθέσεις και εμπνέονται από πίστη και σεβασμό για τη θρησκεία τους, την πατρίδα τους, τις παραδόσεις του λαού τους. Σε αυτό το ευρύ, ιστορικό ποτάμι, όμως, ευδοκιμούν κάθε λογής σκάρτοι, μεγαλομανείς και οπορτουνιστές. Μέχρι τώρα, αυτά μπορούσαν να βρεθούν σε όλο το πολιτικό φάσμα σε πολλά κόμματα, επηρεάζοντας ανάλογα τις πολιτικές τους. Αν η Νίκη έμπαινε στη Βουλή, θα συνδύαζε μύθο και πραγματικότητα, παρελθόν και παρόν, υπό το φως του 21ου αιώνα. Αν το πάρτι συγκεντρώσει όλους όσους πιστεύουν στην αποστολή του, η παράσταση θα είναι φαντασμαγορική.