ISKENDERUN, Τουρκία — Το θέατρο δείπνου είναι πλέον ένα κέντρο ημερήσιας φροντίδας, όπου τα παιδιά περνούν τουφέκια μέσα από κουτιά με δωρεά παιχνίδια. Το σαλόνι ομορφιάς έχει μετατραπεί σε ένα κουρείο ενός άνδρα.

Ένα πρόσφατο απόγευμα, νεαρά αγόρια έτρεξαν στα φαρδιά καταστρώματα που διασχίζουν το μήκος του Gemini, ενός κρουαζιερόπλοιου που επιπλέει στα ανοιχτά της νότιας Τουρκίας. Οικογένειες έπιναν τσάι και κοίταξαν σε ένα αμφιθέατρο βουνών που περιελάμβανε τις ζωές που είχαν χάσει κάτω από τα ερείπια δύο σεισμών που αποδεκάτισαν ένα ευρύ τμήμα της Τουρκίας και της δυτικής Συρίας.

«Είμαστε σε ένα παράξενο όνειρο – είναι στοιχειωμένο», είπε ο Basak Atay, μια 30χρονη νοσοκόμα. Πέρασε τις τελευταίες μέρες ζώντας με την οικογένειά της στο πολυτελές πλοίο μήκους 538 ποδιών, το οποίο έχει γίνει καταφύγιο για μερικούς από τους εκτιμώμενους 1,7 εκατομμύρια Τούρκους που εκτοπίστηκαν από τους σεισμούς και τους μετασεισμούς τους.

«Δεν θα μάντευα ποτέ ότι θα ήμουν σε μια κρουαζιέρα στο πουθενά μια τέτοια στιγμή», είπε ο Atay, ο οποίος έχασε την οικογένεια και τους φίλους του στους σεισμούς.

Το πλοίο, το οποίο μετέφερε παραθεριστές από την Τουρκία στα ελληνικά νησιά, φιλοξενεί περισσότερους από 1.000 επιζώντες στο λιμάνι Iskenderun, στην σκληρά πληγείσα επαρχία Hatay. Τουλάχιστον 650.000 κάτοικοι έχουν εγκαταλείψει την περιοχή από τον πρώτο σεισμό στις 6 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με τον δήμαρχο της επαρχίας. Οι κάτοικοι των Διδύμων είναι ένα τυχερό κλάσμα από αυτούς που παραμένουν.

Η κυβέρνηση στην Τουρκία, η οποία είχε επιβαρυνθεί με μια στεγαστική κρίση πριν από τον σεισμό, έχει καταφύγει σε ένα συνονθύλευμα αυτοσχέδιων επιδιορθώσεων για να βοηθήσει τους εκτοπισμένους.

Το Gemini είναι μία από τις πέντε τουλάχιστον πλωτές λύσεις που είναι διάσπαρτες στην ακτογραμμή του Hatay, παρέχοντας βοήθεια σε χιλιάδες ανθρώπους. Ένα στρατιωτικό πλοίο σε κοντινό λιμάνι έχει μετατραπεί σε νοσοκομείο, όπου οι γιατροί έχουν κάνει δεκάδες χειρουργικές επεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός τοκετού, από τον πρώτο σεισμό. Τα τοπικά πλοία προσφέρουν στέγαση και μεταφέρουν οικογένειες σε όλη τη Μεσόγειο Θάλασσα σε βόρειες πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη και η Μερσίνα, όπου ο πληθυσμός έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 21% τις τελευταίες τρεις εβδομάδες.

Τον Δεκέμβριο, το Υπουργείο Ενέργειας της Τουρκίας μίσθωσε το Gemini, με τις 400 καμπίνες του, για να στεγάσει προσωρινά το προσωπικό του στα ανοικτά των ακτών του Filiyos, στη Μαύρη Θάλασσα. Όταν χτύπησε ο σεισμός, το πλοίο στάλθηκε στο λιμάνι του Iskenderun, ώστε να μπορέσει να επαναχρησιμοποιηθεί για επιζώντες. Τοπικοί αξιωματούχοι διεκπεραίωσαν τα αιτήματα για να επιβιβαστούν σε αυτό, παραχωρώντας καμπίνες σε άτομα με ειδικές ανάγκες, ηλικιωμένους ή έγκυους ή που είχαν μικρά παιδιά.

Όπως πολλοί επιβάτες, η Atay είπε ότι ήταν η πρώτη της φορά σε ένα πολυτελές πλοίο.

«Μιλάμε για το πόσο χαρούμενοι άνθρωποι έκαναν πιθανώς διασκεδαστικές αναμνήσεις σε αυτό το πλοίο», είπε η Atay, προσθέτοντας ότι μπορούσε να φανταστεί ανθρώπους να χορεύουν στο κατάστρωμα κάτω, όπου χορδές από φώτα ταλαντεύονταν πάνω από ένα ξύλινο πάτωμα. «Αλλά είμαστε σπασμένοι».

Πριν προσγειωθεί στο Gemini, είπε, η οκταμελής οικογένειά της είχε περάσει γρήγορα μέσα από μια διαδρομή με εμπόδια σε προσωρινά καταφύγια – ένα αυτοκίνητο, μια σκηνή, ένα ξενοδοχείο – ενώ συνέχισε να εργάζεται ως νοσοκόμα στο τμήμα επειγόντων περιστατικών ενός ιδιωτικού νοσοκομείου περίπου 20 λεπτά από το λιμάνι.

«Αισθάνομαι ότι περπατούσα στις μύτες των ποδιών μου», είπε, αναπολώντας την ανακούφισή της όταν έφτασε στο σκάφος και είχε την πρώτη της νύχτα αδιάκοπου ύπνου, μια μέρα μετά από σεισμό μεγέθους 6,6 βαθμών που έπληξε κοντά στο Iskenderun, προκαλώντας την κατάρρευση και άλλων κτιρίων .

Στο κατάστρωμα 6, η Ayse Acikgoz, 72, κάθισε σε ένα λευκό δερμάτινο παγκάκι, πλέκει ζεστά ρούχα για τα 15 εγγόνια της, τα οποία, όπως είπε, ζούσαν ακόμα σε σκηνές. Έναν όροφο πιο πάνω, στο σαλόνι Eclipse, μια ντουζίνα άνθρωποι παρακολουθούσαν ειδήσεις για την περιοχή του σεισμού στην τηλεόραση. Στο μπροστινό μέρος του πλοίου, μια ομάδα ανδρών χτύπησε χάντρες προσευχής καθώς περικύκλωσαν ένα σπίρτο τάβλι.

Στο μεσημεριανό δείπνο στο Aegean Restaurant μάζευαν φακές, αρνί συκώτι και ρύζι σε πλαστικά πιάτα στη σειρά του μπουφέ. Τα παιδιά κοίταξαν μια σειρά από επιδόρπια, όπως φέτες πορτοκαλιού και σιροπιασμένες μπάλες τηγανισμένης ζύμης.

«Το φαγητό είναι ζεστό και οι επιλογές αλλάζουν κάθε μέρα», είπε η Ayse Simsek, 33 ετών, η οποία είπε ότι αυτή και οι δύο κόρες της είχαν επιβιώσει στο αυτοκίνητό της για εννέα ημέρες με φλιτζάνια σούπας που παρείχαν ομάδες ανακούφισης πριν επιβιβαστούν στο Gemini.

Η Gul Seker, 34 ετών, ετοιμαζόταν να γεννήσει ενώ ζούσε σε έναν καταυλισμό με εμπορευματοκιβώτια στο Iskenderun, όταν ένας γείτονας κάλεσε και την παρότρυνε να κάνει αίτηση για θέση στο πλοίο. Μέσα σε λίγες ώρες, ήταν στο Gemini με τον σύζυγο και τον γιο της. Μέρες αργότερα, άρχισε να τοκετεύει.

«Νόμιζα ότι θα πέθαινα», είπε ο Σέκερ, ο οποίος πάσχει από υπέρταση. «Πήρα τηλέφωνο τον σύζυγό μου για να την αποχαιρετήσω», είπε, αφηγούμενος την ιστορία στην καμπίνα της στον έβδομο όροφο με θέα σε μια απέραντο γαλάζιο. Ένας υπάλληλος υποδοχής πλοίου κανόνισε να τη μεταφέρει στο νοσοκομείο με το κοντινό στρατιωτικό πλοίο, είπε. Κατέληξε να γεννήσει σε δημόσιο νοσοκομείο στο Iskenderun.

«Την αποκαλούμε το θαύμα μας», είπε η Σέκερ, φέρνοντας το χέρι σε ένα καρότσι για να τακτοποιήσει τη δαντέλα στο καπό της κόρης της. Τα μπιμπερό και οι πάνες στοιβάζονταν σε ένα ράφι με ρούχα και λούτρινα ζωάκια – δώρα από τους επιβάτες και το πλήρωμα.

Το μωρό πήρε το όνομά του από την εταιρεία κρουαζιέρας, Miray, που γράφεται με απαλά μπλε γράμματα στους τοίχους του Gemini.

Στο κατάστρωμα 8, ένας τοπικός κουρέας, ο Yunus Kutuku, 34 ετών, προεδρεύει σε αυτό που κάποτε ήταν σαλόνι ομορφιάς. Ο δεύτερος σεισμός κατέστρεψε το κουρείο όπου εργαζόταν για 20 χρόνια στο Iskenderun, αλλά στο πλοίο, έχει δώσει δεκάδες περικοπές σε επιζώντες δωρεάν.

«Έχω γίνει τοπική διασημότητα εδώ», είπε καθώς έκανε ελιγμούς με δεξιοτεχνία γύρω από ένα ενθουσιώδες αγόρι που φορούσε ένα έντονο πράσινο πουκάμισο του Batman. «Με απασχολεί. Όσο έχω ψαλίδι, μπορώ να συνεχίσω».

Έχει κόψει τα μαλλιά τουλάχιστον πέντε επιβατών που ήταν τακτικοί στο κατάστημά του πριν από τον σεισμό. «Τους χαλαρώνει», είπε. «Τους δίνει την εντύπωση ότι τα πράγματα επιστρέφουν στο φυσιολογικό», πρόσθεσε, πριν φωνάξει «δίπλα» στη μεγάλη ουρά των αγοριών που περιμένουν τη σειρά τους.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στους New York Times.