Σχέδια παιδικής ηλικίας από τον γιο του, ένα βίντεο σε στυλ manga από τη γαλλική πολυεπιστημονική δημιουργική κολεκτίβα Sagans, ένα κολάζ παγκόσμιων διαμαρτυριών και κινήσεων μέσα στο κεφάλι του Γιάννη Μαρκόπουλου, πέντε γυναίκες από την Αφρική που χορεύουν σε αργή κίνηση: Αυτές είναι οι εικόνες του διάσημου Έλληνα συνθέτη τραγούδια για τον φωτογράφο Χρήστο Σαρρή, υπεύθυνο του δημιουργικού τμήματος του Ωνάσειου Πολιτιστικού Κέντρου και διευθυντή του «Πέρα από τη Θάλασσα». Το μιούζικαλ, που τρέχει στο πολιτιστικό κέντρο από 1 έως 5 Φεβρουαρίου, είναι μια ιστορία για ένα ταξίδι στο χώρο και τον χρόνο, από τη Δύση στην Ανατολή και από την αρχή του κόσμου στο μέλλον – ένα μέλλον που ελπίζει να μην είναι δυστοπικό.

«Θα ήθελα ένα αισιόδοξο κοντά στην παράσταση», λέει ο Σαρρής καθώς μιλάμε για τη δουλειά που κάνει στο έργο. Έμπειρος στη σκηνοθεσία αφού δούλεψε σε μια σειρά ταινιών μικρού και μεσαίου μήκους με θέμα τη μουσική, καθώς και στη σειρά μουσικών βίντεο Stages A/Live του Ωνάση, ο Σαρρής καταδεικνύει την εγγενή σχέση ήχου και εικόνας στο έργο του. «Δεν μπορώ να επεξεργαστώ μια ταινία αν δεν υπάρχει μουσική», λέει.

Λάτρης της επιστημονικής φαντασίας και θαυμαστής του Jack Kerouac και του Cormac McCarthy, εμπνέεται εδώ από τους απατηλά παιδικούς πίνακες του Jean-Michel Basquiat, τους τελετουργικούς αφρικανικούς χορούς και τα ζητήματα που μαστίζουν τον σύγχρονο κόσμο για να προικίσει έναν συνθέτη που συνδέεται ευρέως με Η Ελλάδα του 1960 και η Μεταπολίτευση (η περίοδος που ακολούθησε την πτώση της χούντας το 1974) με φουτουριστική ποιότητα.

Πώς μπορούν τα τραγούδια του Μαρκόπουλου να έχουν απήχηση στους νεότερους και, ακόμη περισσότερο, στις επόμενες γενιές;

«Πρώτα από όλα, πιστεύω ότι η μουσική του Μαρκόπουλου ήταν ήδη πολύ μπροστά από την εποχή της όταν γράφτηκε», λέει ο Σαρρής για τον οκταγενή συνθέτη, δείχνοντας την αξιοσημείωτη μελωδία που έγραψε το 1976 για τη σειρά του BBC «Who Pays the Βαρκάρης?” που αντλούσε από τους ήχους της παραδοσιακής ελληνικής μουσικής.

«Οι στίχοι πολλών από τα τραγούδια του είναι σπαραχτικοί και, δυστυχώς, εξακολουθούν να είναι πολύ σύγχρονοι. Πάρτε για παράδειγμα το «Talking About My Children Makes Me Makes Sweat», που αφορά τη μετανάστευση. Πολύτιμη είναι και η γλώσσα που χρησιμοποιεί στα τραγούδια του», προσθέτει ο Σαρρής.

Η παράσταση επικεντρώνεται σε 12 από τα πιο δημοφιλή τραγούδια του συνθέτη, επιλεγμένα από τον τραγουδοποιό Παύλο Παυλίδη, ο οποίος τα ενίσχυσε επίσης με ηλεκτρονικούς και συνθετικούς ήχους, loops και πολυφωνικό τραγούδι, χωρίς ωστόσο να συγκαλύπτει την ουσιαστική τους ταυτότητα.

«Τα συγκεκριμένα κομμάτια τα άκουσα για πρώτη φορά ένα βράδυ στο στούντιο του Παυλίδη στην Κυψέλη πριν την τελική έκδοση. Του είπα αμέσως ότι απλώς «ούρλιαζαν» από εικόνες. Άκουσα trip-hop, gospel και παραδοσιακή Ηπειρώτικη μουσική να αναδύονται από αυτό το νέο ακουστικό τοπίο. Στις ζωντανές παραστάσεις επί σκηνής, αυτά τα είδη τρίβονται με ψυχεδέλεια και υπάρχει συνεχής αυτοσχεδιασμός. Ο Παύλος και εγώ συμφωνήσαμε ότι δεν θα κάναμε soundtrack για το «Beyond the Sea», ούτε θα οπτικοποιούσαμε τους στίχους, αλλά θα δημιουργήσαμε μια ιστορία που εκτυλίσσεται παράλληλα με τη μουσική. Η σκηνοθεσία και οι φωτισμοί είναι μέρος αυτής της ίδιας αφήγησης», εξηγεί ο Σαρρής.

Εισιτήρια προπωλούνται στο Onassis.org.