Εκτός από την πρωτίστως ανθρώπινη διάσταση των καταστροφικών σεισμών στην Τουρκία και τη Συρία, οι αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού που ανέδειξε η καταστροφή καθιστούν μια ήδη δύσκολη πολιτική κατάσταση για τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ακόμη πιο αβάσιμη. Ο Ερντογάν είναι πλέον υποχρεωμένος να αντιμετωπίσει αυτές τις αποτυχίες και την έλλειψη συντονισμού ενός διεφθαρμένου μοντέλου που συνέβαλε σε μια καταστροφή βιβλικών διαστάσεων.
Ο Τούρκος πρόεδρος βρίσκεται όντως σε στενό σημείο και έχει απόλυτη ανάγκη από εξωτερική οικονομική βοήθεια, ενώ είναι ορατός ο κίνδυνος να χάσει τον έλεγχο της κατάστασης, παρά την επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης για τρεις μήνες στις 10 επαρχίες.
Η εικόνα ενός ισχυρού ηγέτη μιας ισχυρής χώρας καταστρέφεται και ο Ερντογάν καλείται να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και γρήγορα τα εκρηκτικά προβλήματα της υγείας, της στέγασης, της ανεργίας, της πανδημίας, της ανοικοδόμησης και, τελικά, της δυσαρέσκειας, αν όχι του θυμού. , των συμπατριωτών του – ιδίως σε περιοχές φιλικές προς το κυβερνών κόμμα, όπου ζει σχεδόν το 15% του πληθυσμού της χώρας.
Επιδιώκοντας να αντιστρέψει την αρνητική του εικόνα στο εσωτερικό, πρέπει να επανεξετάσει, έστω και προσωρινά, τις τακτικές και στρατηγικές πτυχές της εξωτερικής του πολιτικής.
Οι δημοσκοπήσεις πριν από τους σεισμούς της περασμένης Δευτέρας έδειχναν σαφές προβάδισμα της αντιπολίτευσης στις βουλευτικές εκλογές, με το άθροισμα των έξι κομμάτων να φτάνει το 45-47%.
Το κόμμα ΑΚ του Ερντογάν καθηλώθηκε από το πολύ χαμηλό ποσοστό (κάτω από 6%) του κυβερνητικού εταίρου του –του εθνικιστή MHP του Ντεβλέτ Μπαχτσελί– και επομένως δεν ξεπερνά το 35-37%.
Οι προεδρικές εκλογές όμως είναι διαφορετικές. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, ο πρωτοπόρος πρόεδρος του CHP Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου επρόκειτο να ανακοινωθεί στις 13 Φεβρουαρίου. Ωστόσο, ενδέχεται να αναβληθεί, καθώς η χώρα θρηνεί.
Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και με την ημερομηνία των εκλογών, με τις 18 Ιουνίου να είναι από τις πιο ευνοημένες, αν και ο Ερντογάν μπορεί να προσπαθήσει, με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, να τις αναβάλει, ακόμη και για έξι μήνες.
Η αντιπολίτευση από την πλευρά της επιχειρεί να κερδίσει τη μάχη των εντυπώσεων και την εύνοια των ξένων δυνάμεων προοιωνίζοντας διαρθρωτικές αλλαγές στο σύνταγμα και τη λειτουργία της διακυβέρνησης μακριά από το μοντέλο της μονομανίας και προς μια συλλογική, με αυξημένη εξουσίες τόσο για τον πρωθυπουργό (την οποία κατήργησε ο Ερντογάν) όσο και για το κοινοβούλιο.