Το έθιμο της νομιμοποίησης πραγμάτων που δεν πρέπει να γίνονται ανεκτά μπορεί να έχει αθώα κίνητρα, αλλά αναπόφευκτα προκαλεί ορισμένα αντανακλαστικά. Η κοινωνία μας είναι εθισμένη στην εξαπάτηση και την ανέχεται όταν έρχεται με νόμιμο πρόσχημα, και ειδικά όταν δεν βλάπτει συγκεκριμένα συμφέροντα – εκτός από την ποιότητα της ζωής μας γενικότερα. Σε πολλές περιπτώσεις, το κακό είναι η εμπιστοσύνη και η συνέπεια του κράτους. «Ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», όπως λέει η παροιμία.
Η ικανότητα της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας να αλλάξει το εκλογικό σύστημα είναι άλλο ένα παράδειγμα αυτής της στάσης. Και το γεγονός ότι το νέο σύστημα θα εφαρμοστεί όχι στις επόμενες εκλογές, αλλά στον επόμενο γύρο, πράγμα που δείχνει ότι ακόμη και οι χοντροκομμένοι πολιτικοί μας δεν βολεύονται με την πρακτική. Ωστόσο, συνεχίζουν με τα σχέδιά τους και οι άνθρωποι απλώς τα αποδέχονται, και ακόμη και προσαρμόζονται στην πεποίθηση ότι δεν υπάρχουν σταθεροί κανόνες και όσοι έχουν την εξουσία μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, αρκεί να υπάρχει κάποια επίσημη σφραγίδα.
Δεν ενοχλούνται πολύ για την αλλαγή των κανόνων όταν αυτό είναι προς το συμφέρον του ισχυρότερου μέρους. Πολλοί, μάλιστα, το βρίσκουν φυσιολογικό. Ωστόσο, αυτό το είδος στάσης οδηγεί στην κοινωνική αποσύνθεση. Οι Έλληνες γνωρίζουν ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά δεν έχουν κίνητρο να κάνουν κάτι γι’ αυτό. Είναι αυτό που είναι.
Η επόμενη Βουλή θα έχει την αρμοδιότητα να αναθεωρήσει το Σύνταγμα για να συμπεριλάβει σχετικό άρθρο.
Πέρα από τη θέσπιση και την επιβράβευση της αρχής ότι όποιος κατέχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία κάνει επίσης όλους τους πυροβολισμούς, η απουσία ενός μόνιμου εκλογικού συστήματος έχει κάθε είδους αρνητικές επιπτώσεις στον τρόπο λειτουργίας της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας. Το ένα είναι ότι εμποδίζει το σχηματισμό πολιτικών κομμάτων βάσει συγκεκριμένων αρχών και οργάνωσης. άλλο είναι ότι μπορεί να οδηγήσει σε το είδος της πολιτικής αστάθειας που κινδυνεύουμε να αντιμετωπίσουμε τώρα.
Οι καλά διοικούμενες δημοκρατίες έχουν σταθερά εκλογικά συστήματα που είναι σχεδιασμένα σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες και τις ιστορικές εμπειρίες του λαού τους. Αυτά τα συστήματα, με τη σειρά τους, είναι υπεύθυνα για τη διαμόρφωση του πολιτικού τοπίου σε σημαντικό βαθμό.
Εάν το Σύνταγμα τροποποιηθεί για να συμπεριλάβει ένα σταθερό εκλογικό σύστημα, αυτό θα ήταν μια ιστορική βελτίωση ως προς τον τρόπο λειτουργίας της δημοκρατίας μας, υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι είναι το σωστό σύστημα για αυτήν τη χώρα. Οι απόψεις διίστανται ευρέως σχετικά με αυτό το συγκεκριμένο σημείο και πρέπει να συζητηθούν και να υποβληθούν σε επεξεργασία. Προσωπικά θα υποστήριζα ένα σύστημα που θα μπορούσε να παράγει ισχυρές, μονοκομματικές κυβερνήσεις. Άλλοι προτιμούν συστήματα που επιτρέπουν την ευρύτερη δυνατή αναπαράσταση διαφορετικών τάσεων. Και οι δύο επιλογές έχουν πλεονεκτήματα.
Αυτό που είναι ουσιαστικό, όμως, είναι να γίνει δημόσια συζήτηση για το θέμα. Αντί να δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα ρίχνοντας λάσπη ο ένας στον άλλο, οι πολιτικοί θα πρέπει να συζητούν θέματα όπως αυτό. Ειδικά δεδομένου ότι έρχονται εκλογές και θα έχουμε ένα κοινοβούλιο με την εξουσία να αναθεωρήσει το Σύνταγμα, το κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας θα έπρεπε να έχει ήδη ξεκινήσει τη δημόσια συζήτηση.