Η πολιτική διαμάχη μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης διαμορφώνεται ως σύγκρουση δράσης και ταυτότητας, διαχείρισης και κατηγοριών, πραγματικότητας και παραμυθιών. Κοινά και στις δύο πλευρές είναι ο κυνισμός τους και η υπερβολή με την οποία επιτίθενται ο ένας στον άλλον. Από εκεί και πέρα, όμως, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αναφέρεται σε όλες τις πτυχές της θητείας της, συγκρίνοντας τον εαυτό της με τον συνδυασμό ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξάρτητων Ελλήνων σε κάθε τομέα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνεται στην επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη και ηγετικά στελέχη της ΝΔ ως ανθρώπους, παρουσιάζοντάς τους. ως εχθροί του ανθρωπισμού, ως κίνδυνος για τη δημοκρατία. Γι’ αυτό η ιστορία ενός μικρού κοριτσιού πρόσφυγα που πέθανε στα ελληνοτουρκικά σύνορα το περασμένο καλοκαίρι προκάλεσε τόσο αχαλίνωτη απάντηση από την αντιπολίτευση, η οποία έσπευσε να παρουσιάσει την κυβέρνηση ως απάνθρωπη. Γιατί έτσι η αντιπολίτευση δεν χρειάζεται να τα βάζει με την κυβέρνηση στο έργο της, όπου η σύγκριση δεν είναι υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό το κόμμα αδυνατεί να κάνει πίσω, να παραδεχτεί ότι στην περίπτωση της «μικρής Μαρίας» υπέκυψε στον πειρασμό να δαιμονοποιήσει την κυβέρνηση χωρίς να διερευνήσει ενδελεχώς την υπόθεση. Η παραδοχή του λάθους θα υπονόμευε την «ηθική ανωτερότητα» του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτήν την περίπτωση, φαίνεται μικρότερο κακό η υπονόμευση της αξιοπιστίας του κόμματος στα μάτια όσων μπορούν να το κρίνουν για ανευθυνότητα και επιπολαιότητα.

Και έτσι, το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων ήταν θεϊκό δώρο για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κάθε αποκάλυψη, κάθε υπαινιγμός αποκάλυψης, ενθαρρύνει τον ΣΥΡΙΖΑ να επιμείνει σε αυτή την τακτική, σε σημείο που αναρωτιόμαστε ποια θα ήταν η προεκλογική του εκστρατεία αν η κυβέρνηση δεν του έδινε αυτή την ευκαιρία. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση ευθύνεται για σοβαρά λάθη, η έκταση των οποίων δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί. Επιβάλλεται να γίνει απολογισμός και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. Το πιθανότερο είναι ότι αυτή η υπόθεση θα κοστίσει ακριβά στην κυβέρνηση. Ωστόσο, είναι επίσης πιθανό πολλοί πολίτες να δουν το σκάνδαλο ως σοβαρό, αλλά όχι στο βαθμό που να είναι το κύριο κριτήριο για να κριθεί η κυβέρνηση. Σε αυτό στοχεύει η ΝΔ, απαριθμώντας τα επιτεύγματά της στα πολλά και διαφορετικά ζητήματα που περιλαμβάνουν την καθημερινότητα, την οικονομία, την ασφάλεια και τα εξωτερικά. Σε αυτό το γήπεδο η ΝΔ παίζει χωρίς αντίπαλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθεί, η μόνη του ελπίδα είναι αυτογκόλ της κυβέρνησης.