Τα σχόλια που δακτυλογραφούσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παύλος Πολάκης την περασμένη Κυριακή στον λογαριασμό του στο Facebook, στις δύο τα ξημερώματα μετά (φαντάζουμε) κάποιο πάρτι, που στόχευε δημοσιογράφους και δικαστές που υποστήριξε ότι εκπροσωπούν το «βαθύ κράτος», ήταν άσεμνα. Κανένας δημοκρατικός πολίτης με μισό μυαλό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει.

Είναι απεχθές, φασιστικό –και ό,τι άλλο θέλετε– να στοχεύετε ανθρώπους που κάνουν τη δουλειά τους (είτε το κάνουν καλά είτε όχι, δεν έχει σημασία) και να δημοσιεύετε τις φωτογραφίες τους σαν να βρίσκονται σε λίστα «ψαγμένων»; Είναι. Είναι δυνατόν κάποιο χαζό παιδί να δεχτεί την προτροπή του Πολάκη ότι «αν δεν τους ξεφορτωθούμε, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ!!» σοβαρά και να κάνεις κάτι για αυτό; Όλα είναι πιθανά σε αυτή τη ζωή, αλλά ο λόγος δεν μπορεί να ποινικοποιηθεί.

Διαφορετικά θα έπρεπε να μηνύσουμε κάθε πολιτικό γιατί «ποτέ δεν ξέρεις τι συμβαίνει στο μυαλό ενός τρελού υποστηρικτή». Υπήρξαν άνθρωποι που έβαλαν στο στόχαστρο σπίτια βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ όταν εγκρίθηκε από τη Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που ήταν τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε δηλώσει ότι «είναι μια δύσκολη, θλιβερή μέρα για την Ελλάδα. Η κυβέρνηση ψήφισε με οπορτουνιστική πλειοψηφία τη βλαβερή Συμφωνία των Πρεσπών» (25.01.19). Θα έπρεπε να είχε διωχθεί για τις πράξεις αυτών των ανθρώπων; Ακόμα κι αν κάποιος χούλιγκαν είχε πει στο δικαστήριο ότι «στόχευσα αυτό φαίνεται και από την προσεκτικά διατυπωμένη ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστικών Υπαλλήλων του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία δεν αναφέρεται σε κανένα εγκληματικό στοιχείο των δηλώσεων, αλλά σωστά εστιάζει σε υπεράσπιση των φιλελεύθερων και δημοκρατικών θεσμών και, κυρίως, του σημαντικού ρόλου της δικαιοσύνης σε μια χώρα που καθοδηγείται από το κράτος δικαίου».

Πρέπει να προσέχουμε τη σχεδόν αντανακλαστική επίκληση του ποινικού δικαίου για θέματα που αφορούν τον δημόσιο λόγο. Δεν αναφερόμαστε μόνο σε δικαστές αλλά και σε δημοσιογράφους, ειδικούς και άλλους που βγάζουν τα προς το ζην από τη δημοσίευση των απόψεών τους. Η συνεχιζόμενη ποινικοποίησή του αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για όλους. Διότι, όπως είχε πει ο Αμερικανός ιδρυτής και εκδότης πορνογραφικών εντύπων, Λάρι Φλιντ, στους δημοσιογράφους: «Αν η Πρώτη Τροποποίηση προστατεύει έναν απόβλητο σαν εμένα, τότε θα προστατεύει όλους εσάς. Γιατί είμαι ο χειρότερος». Ο χυδαίος λόγος δυσφημίζεται μόνο με συνεχή απαξίωση από αυτούς που γνωρίζουν καλύτερα.