«Φανταστείτε ότι μπορείτε να αποταμιεύσετε μέσω του ενοικίου που πληρώνετε, ώστε κάποια στιγμή στο μέλλον να αγοράσετε το ακίνητο που μένετε. Ταυτόχρονα, ως ιδιοκτήτες, σκεφτείτε τη δυνατότητα να εισπράξετε υψηλότερο ενοίκιο και στο τέλος του τη συμφωνία με τον ενοικιαστή σας, πουλώντας του, πιθανώς σε υψηλότερη τιμή από ό,τι όταν ξεκίνησε η μίσθωση.» Με αυτά τα λόγια, ο καθηγητής Οικονομικών Κώστας Ζαχαριάδης συνοψίζει στην Καθημερινή το μοντέλο που εφαρμόζει από πέρυσι η εταιρεία του Adjoin Homes με έδρα το Λονδίνο.

«Το 2020, παρά το ότι είχα ένα σταθερό εισόδημα και μια καλή δουλειά ως καθηγητής πανεπιστημίου, βρήκα τον εαυτό μου ανίκανο να αγοράσει το δικό μου ακίνητο μετά από 12 χρόνια ως ενοικιαστής στο Λονδίνο. Τα ποσά που είχαμε ξοδέψει για το ενοίκιο δεν είχαν απόδοση. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία, το 2022, του Adjoin Homes», λέει ο Ζαχαριάδης.

Η εταιρεία ετοιμάζεται ήδη για το λανσάρισμά της και στην Ελλάδα, αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο του 2024. Πώς ακριβώς όμως λειτουργεί το μοντέλο που προτείνει η εταιρεία;

Πρώτον, ενοικιαστές και ιδιοκτήτες συμφωνούν για συγκεκριμένη διάρκεια και συγκεκριμένο ποσό ενοικίου, πχ 1.000-1.200 ευρώ το μήνα για τρία χρόνια. Ωστόσο, το ενοίκιο είναι υψηλότερο από ένα αντίστοιχο ακίνητο στην ίδια περιοχή. Με το υψηλότερο ενοίκιο που εξασφαλίζουν οι ιδιοκτήτες, έχουν το πρώτο κίνητρο να χρησιμοποιήσουν αυτήν την υπηρεσία.

Σε αντάλλαγμα, οι ενοικιαστές θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτό το επιπλέον ποσό για να αγοράσουν το ακίνητο, στο τέλος της τριετίας, σε τιμή χαμηλότερη από αυτή που θα επικρατήσει στη συνέχεια στην αγορά.

Εάν, για παράδειγμα, το ακίνητο στην αρχή της συμφωνίας κοστίζει 250.000 € και μετά τα τρία χρόνια το ποσό έχει αυξηθεί σε 300.000 €, ο ενοικιαστής θα μπορεί να το αγοράσει αντί για 275.000 €. Θα χρησιμοποιήσει ουσιαστικά τα επιπλέον χρήματα που έχει δώσει μέσω του ενοικίου.

Επίσης, οι δύο πλευρές συμφωνούν στην αρχή της συμφωνίας σε ένα ελάχιστο ποσό αγοράς για το ακίνητο, π.χ. σε περίπτωση που οι τιμές πώλησης μειωθούν στο μεσοδιάστημα, μέχρι τη λήξη της συμφωνίας.

«Πιστεύουμε ότι μπορούμε να φέρουμε το μοντέλο της Adjoin στην ελληνική αγορά, καθώς τα οφέλη, τόσο για τους ενοικιαστές όσο και για τους ιδιοκτήτες, είναι πολλαπλά. Οι ενοικιαστές, από την άλλη πλευρά, χρησιμοποιούν μέρος των χρημάτων που ξοδεύουν στο ενοίκιο για μελλοντική αγορά, γνωρίζουν καλύτερα την περιοχή και το ακίνητο και μπορούν να αποκτήσουν το ακίνητο σε τιμή χαμηλότερη από αυτή που θα επικρατήσει σε λίγα χρόνια από σήμερα» σημειώνει ο Ζαχαριάδης.

Αντίστοιχα, οι ιδιοκτήτες εξασφαλίζουν από την πρώτη μέρα υψηλότερο εισόδημα από ενοίκια, καθώς και έναν πιθανό αγοραστή του ακινήτου τους. Αυτό το στοιχείο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς έτσι αποφεύγεται η φθορά, κάτι που είναι αρκετά συνηθισμένο και αυξάνει το λειτουργικό κόστος για τους ιδιοκτήτες.

Το μοντέλο είναι ιδιαίτερα ελκυστικό, π.χ. για άτομα που έχουν αγοράσει ή νοικιάσει άλλο ακίνητο και θέλουν αυξημένη απόδοση από την ιδιοκτησία που δεν χρησιμοποιούν. Ταυτόχρονα, εξασφαλίζουν και μακροπρόθεσμα έναν υποψήφιο αγοραστή, χωρίς να χάσουν μελλοντικά κεφαλαιακά κέρδη από πιθανή άνοδο των τιμών.

Επομένως, εάν σήμερα, για παράδειγμα, δεν υπάρχει επαρκής ζήτηση στην αγορά, ή οι τιμές δεν είναι ικανοποιητικές, ο ιδιοκτήτης μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτό το μοντέλο, για να αναβάλει την πώληση σε μεταγενέστερο χρόνο, εξασφαλίζοντας αμέσως υψηλότερο ενοίκιο. Αντίστοιχα, οι ενοικιαστές μπορούν να αρχίσουν να εξοικονομούν χρήματα για την αγορά του ακινήτου στο οποίο ζουν.

Το Adjoin χρησιμοποιεί τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης και αναλυτικά δεδομένα για να επιλέξει ιδιότητες κατάλληλες για την εφαρμογή αυτού του μοντέλου. Κατά κανόνα επιλέγονται τα ακίνητα και οι περιοχές όπου οι τιμές αναμένεται να αυξηθούν στο μέλλον, καθώς η σωστή εκτίμηση της μελλοντικής αξίας είναι καθοριστικής σημασίας.

Μέχρι σήμερα, η εμπειρία στην Αγγλία έχει δείξει μεγάλη ζήτηση από ενδιαφερόμενους ενοικιαστές, κυρίως νεαρά ζευγάρια σε θέσεις εργασίας υψηλού επιπέδου. Χωρίς αυτή τη λύση, θα χρειάζονταν τουλάχιστον 10 χρόνια αποταμίευσης, πληρώνοντας ποσά σε ενοίκια, τα οποία δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν για κανέναν άλλο σκοπό.

«Αν είχα αυτή τη λύση από το 2009, όταν άρχισα να νοικιάζω ένα διαμέρισμα στο Λονδίνο, σήμερα θα είχα εξοικονομήσει 100.000 λίρες που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να το αγοράσω», λέει ο Ζαχαριάδης.